Thomas yn awgrymu i'r enw arbennig hwn ddeillio o'r gair gafr a'r ansoddair cysylltiedig gafrog, a'i farn ef yw mai disgrifiad syml yw hwn o nant lle byddai geifr yn ymgynnull i bori.

Dyna'r cyfan ydyw: y berthynas rhwng Enw, Berf/Ansoddair, ac Adferf.

Adferf yw yma yn ôl ei brif swyddogaeth ond aethpwyd i'w gyfuno â'r fannod yn swyddogaeth ansoddair dangosol didoledig, y ...yma, mewn dynwarediad o'r gwir ddangosolion hwn, hon etc., a all weithredu yn swydd rhagenw dangosol neu fel ansoddair dangosol didoledig mewn cydweithrediad â'r fannod.

Arswydus yw'r darlun ym mhaladr yr ail englyn, a'r ansoddair 'ddi-derfysg' yn arbennig o nerthol pan gofir mai terfysg a fwriodd y llanciau i'r dwfn.

I ddisgrifio dyn, yn llawer mwy aml na pheidio, nid ansoddair a geir ond trosiad neu gyffelybiaeth.

Mor gras yw'r cywair yn y cwpled cyntaf, gyda'r canoli sylw ar y gair 'ymryson' (meddylier am gynodiadau tyrfus y gair) ac ar y tri ansoddair grymus 'ynfyd', 'chwerw' a 'blin'.

'Ond cofio...cofio.' Mae'r toriad cysodol ar y llinell, ar ol 'cofio man,' yn bwrw'r ansoddair yn ol yn ogystal ag ymlaen at onomatopeia'r llinell wedyn ac eironi'r gair yn y cyd-destun galarus yn gynnil iawn.

Mae'r Ansoddair yn awgrymog hefyd.

Berf/Ansoddair: dibyniaeth gyntaf.

Ond os mynnwch gael ansoddair ar ôl y gair 'llenor', y mae'n peri loes i mi'ch ateb.

Doedd `cymhleth' ddim yn ansoddair yr oeddwn i wedi'i gysylltu â newyn erioed.

Tri cham: hunan-ddibyniaeth (enw), dibyniaeth gyntaf (berf, ansoddair), ail ddibyniaeth (adferf).

Yn y gorffennol ni chofiaf inni erioed gael ein disgrifio ag ansoddair cryfach na direidus.

Pan ddisgrifir Duw nid yw'r ansoddair yn cyfleu unrhyw fath o synwyrusrwydd; rhai 'haniaethol' sy'n consurio mawredd ydynt yn ddi-feth.

Wedyn, ac yn olaf yn y gyfundrefn hon, yr Adferf, sy'n dibynnu naill ai ar Ferf neu ar Ansoddair.

Dywed yr Ansoddair am yr Enw.

Y mae dyn erioed wedi dymuno ennyn bendith y duwiau, ymatal rhag herio ffawd a rhagluniaeth ('Fe ddof yfory, os byw ac iach...' ) Mae'n awyddus i ennill lwc dda a chael bod yn ffortunus neu'n ffodus mewn bywyd (ansoddair sy'n tarddu o'r gair 'ffawd').

LLithriad sydd yma, fel y gŵyr yr awdur yn iawn, am ansoddair dangosol.