Daioni, meddid, oedd hanfod y bonheddwr; heb ddaioni ni allai gyflawni ei ddyletswyddau i'r wladwriaeth.

Yn wir, fe'i gosodwyd i fod yn dyst yn y byd i ddaioni a gras Duw.

Bu+m lawer yn ei gwmni o dro i dro, a bob amser, o bob peth, byddai gogwydd ei feddwl yn wastadol at ddaioni ac at gydymdeimlad ag uniondeb a phurdeb.

(Cyn i'r sbaniel gael cam, gweler y bennod 'Nedw' sy'n dilyn.) Gyda'i natur fonheddig a di-stŵr, gwnaeth Doctor Tudor swm mawr o ddaioni, nid yn unig yn ei syrjeri, ond y tu allan iddi'n ogystal.