Yn ol un o ysgrifau Williams Parry, yr oedd WJ Gruffydd yn cael ei gyfrif yn 'ddi-Dduw.' Gwyddom hefyd fod bardd 'Ymadawiad Arthur' yn cyfeirio at fywyd yn ddiweddarach fel 'un ias ferr rhwng dwy nos faith.' Ac os clustfeiniwn ar eiriau bardd 'Yr Haf',cawn yng ngodidowgrwydd - yr awdl honno ei dagrau hefyd - sef dagrau pethau, yr ymwybod ag angau, ac a thymp a thempo amser.
'Diolch i Dduw fod yna leian yn teithio gyda ni,' meddai'r gwr camera.
Mae gan Gristnogion eu gwahanol ffyrdd, ond mae gan,Dduw ei ffordd gywir ar ein cyfer hefyd.
Cafwyd goleuni newydd ar rai o ddamhegion yr Arglwydd Iesu, hynny'n dod â'r aelodau'n nes at ddeall natur Teyrnas Dduw a'i dylanwad ar y rhai hynny sy'n amcanu at fod yn aelodau ohoni.
'Dduw mawr!
Felly, cyn wired â'm bod yn fyw, medd yr Arglwydd DDUW, am i ti halogi fy nghysegr gyda'th holl bethau atgas a ffiaidd, byddaf finnau yn eillio, ac ni fyddaf yn tosturio; ni fyddaf fi yn trugarhau.
Deuai ffydd Hugh Hughes o'i galon, wedi'i seilio ar "adnabyddiaeth bersonol o Dduw a'i bethau% Adlewyrchiad o hyn oedd natur bersonol ei ymosodiad, ac o'i ganfyddiad o gyfrifoldeb pob unigolyn yn y byd hwn am ei weithredoedd, ac o'i atgasedd, felly, at naws haniaethol dadleuon yr academegwyr.
Gweddi: Maddau i ni O Dduw y modd y llygrwn ni feddyliau a bywydau ein gilydd.
Iddo ef, yr oedd natur yr Iesu yn ranedig - yn ddyn ac yn Dduw - a rhaid oedd gwahaniaethu'n ofalus rhwng y ddau er mwyn osgoi pechod eilunaddoliaeth a ddilynai o ganlyniad i addoli yr hyn oedd yn ddynol yn ei natur.
Fel hyn y dywed yr Arglwydd DDUW: Dyma Jerwsalem; fe'i gosodais yng nghanol y cenhedloedd, gyda gwledydd o'i hamgylch, ac y mae wedi gwrthryfela'n waeth yn erbyn fy marnau a'm deddfau na'r cenhedloedd a'r gwledydd o'i hamgylch, oherwydd y mae'r bobl wedi gwrthod fy marnau, ac nid ydynt yn dilyn fy neddfau.
Fel hyn y dywed yr Arglwydd DDUW: Am i chwi fod yn fwy terfysglyd na'r cenhedloedd o'ch amgylch, a pheidio â dilyn fy neddfau nac ufuddhau i'm barnau, na hyd yn oed farnau'r cenhedloedd o'ch amgylch, felly, fel hyn y dywed yr Arglwydd DDUW: Edrych, yr wyf fi fy hun yn dy erbyn.
Un llyfr sydd, un ffynnon, un dysgawdwr, un goleuni, ac ymadroddion fel 'llyfr y bywyd, ffynnon dwfr y bywyd, ni a wyddom mai dysgawdwr wyt Ti wedi dyfod oddi wrth Dduw, Goleuni y byd ydwyf i' yn dod i'r cof.
Diolchais i Dduw am y ddau brofiad anghyffredin a gawswn, gan wybod na fyddai "ond unwaith prin i'w dyfod hwy." Daeth trydydd ymweliad gan golomen wen mewn breuddwyd neu weledigaeth.
Gwyddom, os tynnir i lawr y babell ddaearol hon yr ydym yn byw ynddi, fod gennym adeilad oddi wrth Dduw, tŷ nad yw o waith llaw, sydd yn dragwyddol yn y nefoedd.' Ie, diddorol yntê?
Un o'i gorchwylion oedd annog puteiniaid i droi oddi wrth eu ffyrdd drwg ac i fyw i Dduw.
Ond uwchlaw popeth, cyfle i'n cyflwyno ein hunain o'r newydd i Dduw.
Dos yn awr at dy bobl sydd yn y gaethglud, a llefara wrthynt a dweud,
Dymunodd hithau (i) ar i Dduw ddadmer Maelon (ii) gael gwrando ar weddi%au cariadon er mwyn cael dod â chariadon at ei gilydd neu wella'r clwyfau a achosir gan serch diwobrwy (unrequited love) (iii) aros yn ddibriod am weddill ei hoes.
Arglwydd Dduw teuluoedd Israel!
Dduw, mewn mannau annisgwyl, a chan bobl annisgwyl.
Yn Oed Crist daeth Duw Israel yn Dduw yr Hollfyd, daeth Agorwr y Mor Coch yn Awdur gwaredigaeth pawb.
Ond ar yr un pryd, er mwyn i'r iawn fod yn effeithiol er adfer y berthynas â Duw, 'roedd rhaid i Dduw yntau fod â rhan yr un mor ganolog yn y broses.
Fe fydd hefyd yn tanseilio hygrededd Cristnogion gerbron y byd ac yn y pen draw fe fydd yn dwyn anfri ar Dduw.
Aberthau Duw yw ysbryd drylliedig; calon ddrylliedig ac edifeiriol ni ddirmygi, O Dduw.
Gan Dduw na allem garthu allan y fath ffolineb ac ailfeddiannu unwaith eto yr angerdd a yrrodd bobl Llanfaches i daenu'r newyddion da ar hyd blaenau cymoedd Gwent a Morgannwg.
('Churching' yw'r enw Saesneg ar yr arfer.) Y mae'r arfer hwn yn seiliedig ar yr hen goel mai gweithred amhur oedd geni plentyn ac yn arbennig ar yr awydd i roi diolch i Dduw am eni plentyn newydd i'r byd.
Y peth trist ynglŷn ag anifeilaid meddwn i wrthyf fy hun, yw eu bod yn peri i ddyn fynd yn dduw bach sy'n pennu eu ffawd ac yn gwybod y gwaethaf cyn i hynny ddigwydd iddynt.
Ond gwaedd y gorthrymedig o'r diwedd a ddyrchafodd at Dduw o blegid y caethiwed - A Duw a glybu eu huchenaid hwynt.
Dehongliadau ydynt ar y gorau o natur yr iawn a wnaed gan Dduw yng Nghrist er mwyn cymodi'r byd ag ef ei hun.
Mewn un dydd y daeth ei phlâu hi; o blegid cryf ydyw yr Arglwydd Dduw, yr hwn sy'n ein barnu ni.
Gwelir oddi wrth yr hyn a ddywedir droeon am bobl Dduw yn llyfr Deuteronomium fel y mae'r syniad hwn yn tanlinellu arbenigrwydd cenedl Israel:
Diolch i bob un ohonynt am eu harweiniad ac i Dduw am arwain.
Dywedodd wrthyt, ddyn, beth sydd dda a'r hyn a gais yr Arglwydd gennyt: dim ond gwneud beth sy'n iawn, caru ffyddlondeb, a rhodio'n ostyngedig gyda'th Dduw.
'Doedd Tada ddim yn licio iddi ddeud 'siŵr Dduw'.
Diolch i Dduw amdanynt.
Nid yw hyn, fodd bynnag, yn eu gosod yn yr un categori â phobl Dduw fel y disgrifir hwy yn yr Hen Destament.
Gweddi%odd San Ffraid ar i Dduw gefnogi'i phenderfyniad i aros yn ddibriod.
Cyfeiria'r bardd at anwadalwch y planedau, ac ymbil ar Dduw a'r seintiau i beri heddwch rhwng y ddwy diriogaeth.
Er gwaethaf y gwahaniaeth pwyslais rhwng traddodiad y Dwyrain Uniongred, â'i sôn mynych am lygredigaeth a marwolaeth, â'r Gorllewin Catholig â'i sôn yntau am bechod ac euogrwydd, 'roedd yr eglwys gynnar yn un yn ei dealltwriaeth o weinidogaeth Crist fel aberth drud a offrymwyd i Dduw er mwyn cyflawni iachawdwriaeth dyn.
Mentrwch bethau mawr tros Dduw.
Nid oes a wnelo'r darlun o Israel fel pobl Dduw ddim o angenrheidrwydd â'r syniad o genedl fel uned gymdeithasol a pholiticaidd.
Ganddi hi yr oedd yr wybodaeth gywir am Dduw ac am ddyn a hi, trwy ei sacramentau, oedd yn trin allweddi Teyrnas Nefoedd.
Darpariaeth gan Dduw ei hun oedd yr aberth er mwyn symud, 'gorchuddio' neu 'sychu ymaith', pechod (Lef.
Mor brudd - O Dduw, mor brudd yw'r cwbl.
Digwyddodd y cyfan oherwydd i Dduw garu'r byd gymaint.
b) Y syniad offeiriadol am ddiymadferthedd dyn yn wyneb pechod, ac felly'r angen am i Dduw fynd allan i chwilio am y pechadur sydd heb edifarhau, fel yr â'r bugail i'r anialwch i geisio'r un ddafad golledig;
Mi fydde 'na rai eraill, siŵr Dduw.
Iddo ef, yr oedd tynnu'r cyffredin yn nes at Dduw yn waith tra chymeradwy.
Glynai Williams yn dyn wrth ddatganiadau clasurol yr Eglwys Fore, a bwysleisiai fod Iesu Grist yn wir Dduw ac yn wir ddyn.
Ffydd sy'n mynegi teyrngarwch gwaelodol i rywun neu ryw egwyddor, ein hymgysegriad i Dduw neu ryw eilun hen neu fodern.
a) wrthod unrhyw ffurf ar ddeuoliaeth, y syniad am ddemiwrg materoliaeth yn erbyn gwir Dduw yr ysbryd;
Yn ystod y dydd, fe ddaeth Owen George Jones at yr hen frawd Robert Evans, Glan y Môr, ac fe ddywedodd wrtho ei fod yn ei deimlo'i hun yn bechadur mawr, ac wedi darfod amdano ym mhob man; ni wyddai am un lle i droi ato ond at Dduw trwy weddi, ac ni allai weddio ei hun.
Ond collir golwg ar natur gyfangwbl ddiwinyddol y syniad Iddewig wrth ddilyn y trywydd hwn, gan mai'r datguddiad o Dduw yn hytrach nag unrhyw falchder cenedlaethol a orffwys y tu ôl iddo.
Felly, rhaid gosod y syniad diwinyddol am bobl Dduw o'r neilltu fel rhywbeth cwbl arbennig.
Fe'i haddolwyd gan drigolion nifer o wledydd fel coeden sanctaidd i dduw yr awyr a alwyd gan genhedloedd gwahanol yn Zeus, Jupiter, Thor neu Taranis.
Y siopwr Gemp siŵr Dduw, sut fedsai anghofio?
Roedd y ddysgeidiaeth honno'n sen ar yr Ysgol Sul, ar ddyn, ac ar Dduw.
a ffrydio ymlaen a wna i gyfeiriad môr gwareiddiad perffaith pan ddeallo pob dyn am 'Deyrnas Dduw' mai 'ynoch y mae'.
Yn ail, 'roedd llawer o weddio am i Dduw gofio'r Cristnogion mewn gwledydd comiwnyddol - ond gweddio cyffredinol iawn oedd hwn.
Mae'n pontio hanes y Cread - a mwy - oherwydd mae'n agor gyda'r paratoi ar gyfer y creu ac yn olrhain gweithgarwch Crist hyd at yr uchafbwynt pan fydd yn rhoddi'r Deyrnas i Dduw'r Tad.
Yn nyfnder ac eithaf anghrediniaeth mae'r amser i Dduw roi ffydd, a phan fo dyn wedi methu y mae Duw yn ymddangos.
Camgymeriadau Cristnogion, Mae'r Cristion yn berson arbennig iawn - Mae'n blentyn i Dduw; Mae ganddo galon newydd, ac ysbryd newydd o'i fewn; Mae'r hen ddyn wedi ei ladd, ac mae'n ddyn newydd.
Roedd yn anodd ganddynt gredu ei fod wedi cael tro%edigaeth o ddifrif, ei fod yn awr yn pregethu ac nid yn erlid pobl Dduw fel cynt.
Cafodd ein pobl ddigon o rybuddion ar lafar ers blynyddoedd beth yw'r pris y mae'n rhaid ei dalu am gefnu ar Dduw a'i wirionedd.
'Roedd o'n beth digon amlwg na fuasai neb yn disgwyl i'r Beibil fod yn siarad, er y byddai y bobol oedd yn hwnnw yn gorfod siarad ar bnawn Sul pan fyddai yna holi'r plant yn yr ysgol þ "Be ddeudodd Samiwel bach wrth Dduw 'y mhlant i?" 'Roedd pobol mewn oed yn sôn bod yna bethau digon difyr fel cerdded drwy'r mwd a chwffio efo llewod yn Nhaith y Pererin, ond 'doedd dim dichon cael hyd iddyn nhw fel y medrech chi gael hyd i Dôn y Botel neu Spargo'r Felin yn Nedw.
Atebais, O Arglwydd DDUW, nid wyf erioed wedi fy halogi fy hun; o'm hieuenctid hyd yn awr nid wyf wedi bwyta dim a fu farw nac a ysglyfaethwyd, ac ni ddaeth cig aflan i'm genau.
Collir arwyddocâd y syniad o bobl Dduw, os tynnir ef allan o'i gyd-destun yn niwinyddiaeth y cyfamod ac etholedigaeth Dyna a wneir pan geisir ei esbonio fel balchder cenedlaethol, a'i gymharu â'r teimladau o falchder a ddangosir gan bobloedd eraill.
Ai siarad ar ei gyfer yr oedd Williams Pantycelyn pan ysgrifennodd yn Drws y Society Profiad, "yn nyfnder ac eithaf anghrediniaeth yw yr amser i Dduw roi ffydd, a phan fo dyn wedi methu mae Duw yn ymddangos"?
Hyder gostyngedig yw ei hyder ef, ac eto gŵyr fod gan Dduw gynllun ar gyfer ei fywyd, ac felly mae ei hyder yn sicr iawn.
Ymbil ydi hyn ar ryw dduwiau cynnar i gadw'r 'arthreitus draw a'r prif dduw hynafol ydi Arthur wrth gwrs.
Gofynnodd i Dduw ei harwain yn a gorchwyl.
Fe ofynais y cwestiwn yna oherwydd rydych yn dweud am Dduw yn un o'ch cerddi, "We had a Welsh name for him." Ydych chi'n teimlo fod yr ardal hon yn Seisnigeiddio yn fawr iawn yn ddiweddar?
Heb unrhyw amheuaeth, yr oedd y Rhyfel yn grwsâd yn erbyn rhuthr y gwrth Dduw Natsi%aidd, a gelyn rhyddid, ond ymofidiodd am fod canlyniadau'r Rhyfel, sef casineb, rhagfarn, bydolrwydd, anobaith, colli ffydd yn Nuw a dyn, pylu'r ddeddf foesol a diystyru'r ysbrydol ar gynnydd.
Dduw: Gwae fugeiliaid Israel y rhai sydd yn eu porthi eu hunain; oni phortha y bugeiliaid y praidd?
Sonia'r Beibl am Dduw yn dewis Asyria neu Fabilon i wneud ei waith, ac y mae'n ddigon naturiol credu, fel y gwna rhai, ei fod wedi dewis Groeg a Rhufain hefyd, gyda'u diwylliant cyfoethog, i dasg arbennig.
Disgwyliwch bethau mawr oddi wrth Dduw.
Yna, dyma hi'n rhoi copi o weddi Saesneg i mi, rhag ofn y byddai'r weddi o gymorth i rywun arall: Hollalluog Dduw, a wnaethost bob dydd i'w fyw yn llawn, bendithia bawb o'r to hŷn.
Y mae'r halogiad hwn yn dieithrio dyn oddi wrth Dduw.
Ond pan lefaraf fi wrthyt, fe agoraf dy enau, ac fe ddywedi wrthynt,
Fe allem gael sioc rywbryd o sylweddoli fod yna neges oddi wrth Dduw yn dod o siwt annisgwyl o fodern.
Canent awdlau mawl hefyd i Dduw a'r saint, er bod y rhain yn llawer llai niferus.
Yn ôl Luc, ac y mae'n rhyfeddol fel y mae'r efengylau yn cyflenwi ei gilydd: 'Croesawodd ef hwy, a dechrau llefaru wrthynt am deyrnas Dduw ac iacha/ u'r rhai ag angen gwellhad arnynt' Trwy'r cwbl, cerddodd y dydd ymhell, ac yn ôl adroddiad Luc a Marc, daeth ei ddisgyblion ato a dweud: 'Mae'r lle yma'n unig, ac y mae hi eisoes yn hwyr.
Diolch i Dduw!'
Y gwahaniaeth yw fod y cymar ddim yn un o bobl Dduw, ac mai'r hwnnw sy'n gadael, oherwydd nad oes cyfatebiaeth ysbrydol o fewn y briodas.
'Diolcha, wir Dduw!' 'Be' oedd ganddi dan sylw felly?' 'Diawledig!
Dyma'r adeg y bydd pwerau grymus yn Difo oddi wrth Dduw a'r Crist Atgyfodedig trwy nerth yr Ysbryd Glân i mewn i feddwl, enaid a chorff y claf i'w gyfannu.
Rhoddwyd iddo fywyd newydd, a daeth yn ddinesydd Teyrnas Dduw.
Y mae'n ddiamau fod y gred yn nhrefn Duw a'i allu byd-eang yn cynnwys y syniad o le a chyfraniad pob cenedl; ond dylid gwahaniaethu rhwng hyn â syniad cwbl wahanol yr Hen Destament am etholedigaeth Israel fel pobl Dduw a phlant y cyfamod.
Cwynai'r Iddewon fod nifer o Balestiniaid, wedi i'r Scuds ddechrau cyrraedd, yn hepgor y 'bore da' arferol ac yn cyfarch ei gilydd trwy ddweud 'Bydded i Dduw roi buddugoliaeth i Saddam'.
Y mae'r mwyafrif llethol ohonynt yn yr Amser Presennol Cyffredinol: 'Ymlid y gwynt yr wyt ti','Nid adwaenost ti na'th di dy hunan', 'Pawb yn sôn am Dduw', 'Ag och och och fod llaweroedd o'r Cymru hefyd .
a '...' Keats, ond cynhwysa hefyd y dyfyniad hwn gan Samuel Roberts: 'Yr wyf yn credu nad yw canonau na chredoau na thraddodiadau dynol yn meddu dim awdurdod ar ymarferiad Cristnogion.' Er nad yw'r geiriau ynddynt eu hunain yn ychwanegu dim at ddadl Peate mai ym mhrofiad yr unigolyn y mae chwilio am Dduw, ac er y gellid eu hystyried yn fawr mwy nag allweddeiriau hwylus i gael gwrandawiad yn uchel lys Annibynia, camgymeriad fyddai eu hanwybyddu.
Wrth lanhau'r Deml yr oedd yn cyflawni gweithred sumbolaidd yn null yr hen broffwydi i ddwyn i'r amlwg y wedd fydlydanol ar obaith Israel, yr awydd am weld teml ei ffydd yn yr unig wir Dduw yn dŷ gweddi i'r holl genhedloedd.
Ac i Dduw y mae teulu dyn yn atebol am ddiogelu a meithrin y cyfoeth hwn.
Fel y byddai Ieuan Glan Geirionydd yn dweud, gwnaethpwyd dyn yn "rhaglaw% gan Dduw.
Mae sawl peth werth eu cofio yma ynglŷn a'r testun hwn:-(a) Mae gan Dduw gynllun ar gyfer ein bywyd.
"Canys pobl sanctaidd ydwyt ti i'r Arglwydd dy Dduw; yr Arglwydd dy Dduw a'th ddewisodd di i fod yn bobl unig iddo'i hun o'r holl bobloedd sydd ar wyneb y ddaear" (Deut.
Y priodoliaethau maith diball A geir yn un, geir yn y llall; Fy Nhad, fy Iesu, a'r Ysbryd cun, Sy' Dduw, ni fedda'i eto ond Un.
Y nofel Pam Fi, Dduw, Pam Fi?
Ochr yn ochr defnyddir yr un Amser i sôn am Dduw.
Ond yr ydan ni'n lwcus o gael ein cynrychiolwyr etholedig efo ni o hyd yn dal yma ar waetha pawb a phopeth 'dan ni yma o hyd, o hyd, pa hyd, o Dduw, pa hyd y mae'n rhaid i ni eistedd yn llywaeth a sbio arnyn nhw fel hyn yn mynd dros y geiria, yn sbio ar y geiria caled du ar y gwyn llyfn, ac yn llyfnhau'r ffordd fel hyn i wneud lle i'r dim byd fydd i fod i'n gwarchod am y chwarter canrif nesa'/tan bydd yr iaith wedi marw.