Toc byddai'n dod a'i wynt yn ei ddwrn a golwg wyllt arno.

Chododd e ychwaith mo'i ddwrn na'i lais mewn protest, roedd yn swagrwr bonheddig ac yn ŵr llaith a ddewisoedd, yn gam neu'n gwmws, broffesiwn arbennig o galed.

Cododd y lleisiau yn uwch ac yn y diwedd dyma lanc yn neidio i ben wal y ffynhonnau gan daflu ei wallt cyrliog du yn ôl a chodi ei ddwrn i'r awyr.

Dyma esgus da i bawb roi'r gorau i weithio ac er i'r dyn Indiaidd ysgwyd ei ddwrn a dweud mewn llais miniog, '...

Gwasgodd ei fysedd yn ddwrn.

Fe'i cynheswyd fymryn wrth gofio am y dyddiau ysgol rheini pan fyddai Gwyn yn rhuthro am adra a'i wynt yn ei ddwrn a'i ben yn llawn syniadau.

Symudai'n rhwydd, mesur, pellter yn gywir, cilio o flaen neu gydag ergyd a chadw ei ddwrn chwith yn rhyfeddol o gyson yn wyneb ei wrthwynebydd.

Rwy'n siŵr y medrwn ni ei weld o'n sefyll.' 'Wrth gwrs,' meddai Gareth gan daro ei ddwrn yng nghledr ei law.

Nis oeddwn i symud yr un llyfr oddi yno, meddai â'i wynt yn ei ddwrn.