A hyn i gyd o fewn awr yn y tren i New Delhi ei hun.

Cael car wedyn ar draws Delhi i ganolfan mudiad arall, AFPRO (Action for Food Production).

Tebyg na welaf Delhi fyth eto, a rhaid dweud fod f'argraffiadau wedi tyneru, yng nghwrs dau ddiwrnod a hanner.

O'i chymharu ag Agra, roedd stesion Delhi'n edrych yn lan pan gyrhaeddon ni'n ol heno, a'r YMCA., pan gyrhaeddais hwnnw ar ol taith wallgof trwy draffig ardal yr orsaf mewn rickshaw-peiriannol, yn ddigon croesawgar yr olwg - ymron yn aelwyd gynnes gyfarwydd.

Gan fod y llywodraeth ganolog yn Delhi Newydd mor bell oddi wrthynt ac mor esgeulus ohonynt mae llawero'r casiaid ifainc yn cefnogi'r mudiad sy'n hawlio anibyniaeth wleidyddol i'w pobol - pobol sy'n ymwybodol iawn o'u tras a'u traddodiadau hynafol.

Y tu ol ac o gwmpas y sbwriel, a'r bobl sy'n cysgu ar y palmant, yn y stesion, ar y gerddi ar ochr y ffordd, mae rhai adeiladau hardd yn Delhi.

Ar y ffordd yn ol i Delhi ar y tren, cael sgyrsiau diddorol ag Indiaid - un wedi bod yn 'UK', a'r lleill, gŵr a gwraig yn eu tridegau, heb fod, ac yn llawn cwestiynau athronyddol am briodasau wedi eu trefnu, Margaret Thatcher, trenau Prydain, ac ati.

Fel pe baen nhw'n mynnu profi'r pwynt, mae nifer o fan bentrefi yn gwibio heibio'r ffenest fel rwy'n ysgrifennu, ar fy nghaith o Delhi i Calcutta yn y tren.

Ar draws yr ale mae dyn busnes ifanc sy'n comiwtio ol a blaen o Delhi i Calcutta.

Roeddwn wedi disgwyl gweld graddfa fawr o dlodi, ac mae Delhi, mae'n debyg, yn well na sawl lle, ond prin fy mod erioed wedi dychmygu fod unrhyw wlad mor ddychrynllyd lawn.