Y ddau bennill allweddol, gennyf i, yw'r rhai hyn: Mae'n chwerthin eto'n aros ar y ffordd, A'n prudd-der eto 'nghadw ar y rhiw, Ac mae'n distawrwydd o'r naill du dan glo Yng nghoffrau creigiau Arfon heb na siw na miw.

Ac na, dydw i ddim yn mynd ich llethu gyda stori arall, eto fyth, am drens yn rhedeg yn hwyr a chael fy nghadw i ddisgwyl oriau ar blatfform oer.

Defod ymatal dynoldeb parchus ydi'r unig rwystr sy'n 'nghadw i'n ol y gwirionyn hiraethus fel ryw i.'