Llyfrgell Home Page Contents

Llyfrgell Owen Phrasebank

paid

paid

"Paid rhegi,' atebodd Bethan.

'Paid a becso, fenyw fach - fe fyddai'n sych gorcyn mewn dou funud!' Ond i'w phlesio, ymysgydwodd rhag y diferynion dŵr, stompiodd ei sgidie'n drwm ar y llawr carreg ac aeth drwodd at y tan.

Paid â deud dy fod wedi anghofio 'rhen Leila .

Paid â'i mentro hi.

'Paid ti â gofidio am hynny,' oedd yr ateb swta.

'Paid rhag ofn fod y milwyr yn ein gwylio ni.'

Ond paid ag aros yn hir heno!" Arferwn yfed gwydraid bach o wisgi bob nos cyn cysgu.

Chum mawr i mi wyddost ti.' ''S'gin i ond gobeithio, Syr, y medrwch chi gysuro'i weddw o yn 'i hadfyd.' 'Paid ti â poeni am hynny, Obadeia Gruffudd.

Paid â phoeni am brinder gwaith.

Na, paid â chodi dani þ mi rwyt ti.

'Paid â chrio.

'Cofia, paid â siarad â neb dieithr a phaid â gadael y bygi o d'olwg am eiliad,' rhybuddiodd.

'Hy!' medda fo, a chodi'i ysgwyddau fel ci yn disgwyl ffoniad, 'arni hi mae'r bai - ond paid ti â bod yn hen drwyn.'

Diolch i ti am y caredigrwydd hynny tuag ati, o leia - mae'n siŵr y byddai hi'n gwerthfawrogi hynny o gyfeillgarwch oddi wrth ei ffrind." "Mae'n amlwg fod y syniad hwnnw wedi croesi dy feddwl di, neu faset ti ddim wedi son am y peth, felly paid a bod mor hunangyfiawn gyda fi.

'Paid ti â meddwl dy fod ti'n mynd i osgoi cael dy gosbi am be wnest ti heddi, Dilwyn Dafis.

"Paid, cariad, 'thal dagrau ddim nawr.

Dydw i ddim yn meddwl y bydd neb yn galaru rhyw lawar ar f'ôl i." "Paid â deud y fath beth." "Mae'n ddigon gwir i ti.

Paid gwylltio, maen bosib y bydd yna funudau o banic, ond fe ddaw hynna i fwcwl yn sydyn.

'Paid â gwrando ar yr hen sholen,' meddai rhywun.

Os wyt ti, cofia nad jobyn i'r CID yw e, felly paid mynd o dan dra'd, ond fe fydd e'n gyfle i ti gwrdd â pobol.'

Ond paid ti â phoeni, fe ddaw y dydd y cawn ni ddial arno.

Mae'n rhaid i ti dderbyn yn y lle cyntaf mai dyna'r math o berson oedd Heledd; mae'n ffaith fod yna bobl sydd felly, a does dim llawer y gall neb ei wneud i'w helpu nhw." "Paid a siarad mor ddwl.

Ond paid poeni, mae punten eu ddwy ar y ffordd, rhywbeth rwyt ti, hwyrach wedi ei anghofio.

'Paid â suddo i lefel y cachgi.

Paid â sôn dim mwy.' Ac felly y bu.

Paid!

Paid ti â phoeni.'

Mae hi'n falch go iawn sti, Ifan, mi ddaw at ei choed yn y munud ac wedyn gawn ni fynd i mewn, paid ti â phoeni dim.

Gwnaf dy dalcen fel diemwnt, yn galetach na challestr; paid â'u hofni nac arswydo rhag eu hwynebau, oherwydd tylwyth gwrthryfelgar ydynt.

Yn hardd a galluog ond heb un ffrind a allai fod wedi trafferthu digon i gyflawni'r ffafr syml o'i chadw'n fyw..." "Paid." "...All siarad o nawr hyd Ddydd y Farn newid dim ar y ffaith mod i wedi'i lladd hi, cyn sicred a phe bawn i wedi suddo cyllell ynddi a throi'n llafn yn y clwyf." "Roeddwn i'n amau.

'Paid â bod mor blentynnaidd o wirion!

Fe welwn ni'r ddwy ddraig yn codi o'r twll cyn bo hir, ond paid â bod ofn, welan nhw mohonan ni yn cuddio yn y fan yma." "Ond pam y medd a'r sidan?" "Wel, fe fydd y ddwy yn ymladd heno a bron â thagu eisiau diod.

Ar boen dy fywyd, paid â chyffwrdd yn y deisan gwsberis.' 'O?

fasan nhw byth wedi dod â ni yma tasa 'na ryw siawns o hynny, paid â phoeni.

Gwrando,'ngwasi, paid ti a choelio popeth ma' nbw'n 'i ddeud.

Ond paid â phoeni, rydw i wedi darllen am bethau tebyg yn rhai o'r llyfrayu sydd yn y llyfrgell ac y maen gen i ambell awgrym - ond mwy am hynny yn nes ymlaen.

Ddim yn unig hynny: 'ryn ni'n rhannu'r un gwely dwbwl hefyd.' 'Cadwn ni'r ffenestr yn agored.' 'Sut?' 'Paid â hidio am y peth.

Felly paid cwyno gormod.

'Paid a phoeni am y pres Mam, mi ofynna'i i Sion Corn.'

Paid â siarad mor ffôl.'

Yr un funud daeth gair Abel i'm meddwl, ``Paid â dychymygu am siopa a phregethu,'' a meddyliais y byddai raid i mi roi heibio'r pregethu hefyd.

'Paid ag edrych, ond mae 'na ŵr bonheddig ar 'i ffordd yma sy'n mynd i edliw hynny i ti.' 'Chwilys.' 'Roedd llais Lleucu'n chwerwach.

Bydd yn llewygu weithiau, paid â chael braw.

Os dach chi'n hoff o fyffio yna Supamyff oedd y grwp nath sesiwn i nir wythnos diwethaf efor caneuon Paid Gadael Fi Lawr, Cysgod yng Ngolaur Tan a Stryd Womanby.

Ond gair o gyngor cyn i fi fynd - paid â gwneud bygythiadau fel 'na'n gyhoeddus 'to.

paid a 'nghyhuddo i fel hyn, Marc, rwyt ti'n gwneud i mi deimlo 'mod i'n ceisio ei phardduo hi - ond fedra i ddim dioddef dy weld di mor anhapus pan nad oedd bai arnat ti.

'Paid ag ofni.

Paid â phoeni - nid deinosor ydi hi,' ychwanegodd, wrth weld Bedwyr yn gwgu.

"Paid ti a phoeni dy ben, Jabi boi.

"Paid â chymryd sylw ohoni." Gallai daeru bod yr wylan wedi gwyro'i phen ac wedi gwenu'n sbeitlyd arno pan ddywedodd hynny.

heb betruso dim dringodd yn eon i ganol canghennau agosaf yr helygen, ac oddi yno fe 'i gollyngodd ei hun i lawr nes cael ei ddwy ar y gangen fawr uwchben y dyfroedd gwyllt gwyllt paid a bod yn ffŵl ^ l, ffred, gwaeddodd wil arno arno mae 'r afon 'na 'n ddofn cofia !

Paid dangos dy gardiau.

Paid â gwrthod, was i ne cinio digalon fydd o i mi." Diolchais yn gynnes i'm cyfaill, yn fwy felly gan nad oedd gennyf olwg am fawr o ddim amheuthun fy hun.

"Paid â chredu y bydd e'n edrych ddwywaith arnat ti,' meddai Guto'n llawn cenfigen.

Paid clymu dy hun.

'Paid â bod yn grinc,' meddai Nel yn closio ato fo ac yn sychu tamad o lwch o'i foch hefo bys sidanaidd.

clywn fi'n dweud wrthyf fy hun, 'paid â ffrwcsio, gwna bethau'n ofalus bendith y tad i chdi.' Cymerais fy rhwyd o'm gwregys a'i hagor.

Yna gwelodd Janet yn dod tu ôl iddo a gafael yn ei law a i geryddu: 'Robert, paid blino Miss Beti fel hyn!' Yn sydyn daeth iddi ddarlun rhithiol o bellter ei phlentyndod ei hunan, ac am rai eiliadau gwelodd wyneb Janet yn newid a throi'n wyneb Hannah unwaith eto.

Paid yfed un arall o'r rheina, meddai.

'Rþan, Gethin,' sibrydodd Ffredi, 'paid â cholli arnat dy hun.'

Na, paid â bod fy ofn i - wna i ddim niwed i ti.

"Paid â dweud nad wyt ti ddim yn gwybod yr hanes!" Roedd hi'n amlwg bod yr ych wedi'i synnu'n fawr.

'Stedda yn y canol.' 'Paid â siglo gormod.'

"Paid â gwrando ar y ffŵl yna!" gwaeddodd un peilot wrth redeg allan ar ei ôl.

Gostyngodd ei llais a rhoes y gwpan i lawr: 'Paid â rhoi gorau iddi.'

Atebodd yn swta, 'Paid â bod mor wirion, Geth!' a herciodd ymlaen.

Paid â Siarad Efo Fi ydyr gân gynta sydd i'w chlywed ar y Cd , syn gopi hyrwyddo, ac maen agoriad gwych ac addawol iawn i'w gyrfa gerddorol.

Mae'n siŵr i'r mwyafrif ohonom gael ein ceryddu rywdro neu'i gilydd am ymollwng i ddagrau þ 'Paid â bod yn fabi.

Os oes cyfrinach gen ti, paid ai datgelu.

Paid byth ag ymddiried yn neb .

'Paid â thynnu dy gôt,' meddai Megan Evans fel roedd Llio'n cerdded i mewn.

'Paid!' sibrydodd Ifan eto, wrth i Dilwyn ymsythu, 'Nid dyna'r ffordd.' Wedi distawrwydd am rai eiliadau, atebodd Dilwyn mewn llais nad oedd fawr uwch na sibrydiad, 'Cer o 'ma'r bwllwch.

'Dwi ddim yn meddwl y g-galla i fynd i lawr fan'na, Ffredi!' 'Paid â phoeni, 'rhen goes,' meddai'r broga'n gysurlon wrth i ddwy chwilen wydn symud tuag atynt.

'Paid ag agor dy ben,' rhybuddiodd Ifan gan afael yn dynn yn ysgwydd ei ffrind.

Paid â synnu.

'Paid â phoeni am hynny,' meddai Bilo gan gymryd lle Mop o'i flaen.' Paid â phoeni am hynny.

...Paid ƒ thynnu cymaint neu mi dorri di'r lein,' oedd cyngor Alun.

'Paid â disgwyl gormod o lonydd - mae hi'n amsar cynhaea pry cop.

'Nawr, nawr, paid â gadael i'r gwir dy boeni di.' Cododd Dilwyn un o'i ddyrnau ond disgynnodd llaw Ifan yn drwm ar ei fraich a'i rwystro.

"Paid!

"Paid ti â chymryd sylw ohonyn nhw," meddai'r dyn wrth wyro i roi mwythau i ben Rex, "mi rydw i'n gymaint o ffrindiau hefo ti â'r ddau arall." Llyfodd Rex ei law a sboncio ymlaen i'r nos ar ôl y ddau gi arall.

'Paid â chyffwrdd yn y deisan gwsberis.

Mae rhywrai gerllaw yn siarad amdanat ti, ac fe alle fynd mlaen am beth amser, felly paid rhoi cyfle i bobol ddweud pethau cas amdanat ti.

Mae'n siwr 'mod i'n gw'bod mwy na ti, er enghraifft, am dy chwaer.' 'Paid â dechre ar y testun 'na 'to.' 'Pam?

"Paid â meddwl 'mod i'n gwneud môr a mynydd, Sandra bach," meddai hi, "ond dydi hi ddim wedi mynd â'i sbectol hefo hi.

Ond mae'r bachgen yn ddigon hen, siawns, i herio'i ewyrth, a mynd i'r coleg heb 'i ganiatad o." "Sam," meddai Snowt, "paid a siarad drwy dy het.

A thithau, fab dyn, paid â'u hofni hwy nac ofni eu geiriau, er eu bod yn gwrthryfela yn dy erbyn ac yn gwrthgilio, a thithau yn eistedd ar sgorpionau; paid ag ofni eu geiriau nac arswydo rhag eu hwynebau, oherwydd tylwyth gwrthryfelgar ydynt.

'Paid â'u palu nhw,' wfftiodd ei frawd.