Llyfrgell Home Page Contents

Llyfrgell Owen Phrasebank

sgidia

sgidia

Efo'i ewyrth, Matthew Owen y siop 'sgidia', y mae o a'i fam yn byw byth er hynny.

Wedi gwisgo'i grysbas ail, sgidia' ail orau a'i legins porthmona daeth William Huws yn ôl i'r gegin a hwylio i gychwyn ar ei genhadaeth.

Pe bai'n rhaid i mi ddewis rhwng y frech goch a chwmpeini Matthew'r Sgidia', mi fasa'n well gen i y frech goch." Chwarddodd Rees.

'Mi faedda i dy sgidia di, boi.'

'I be ar y ddaear oedd arnat ti isio gwisgo sgidia fel 'na i ddwad i le fel yma?' gofynnodd Merêd yn dechrau colli amynedd.

A ma' 'i hannar o wedi colli i fy sgidia' i.' 'Hidiwch befo, mi ges i lond pisar o beth berwedig yn y ty pen, yn y rhes tai sy tu ôl i'r bus 'ma.' 'Tewch, welis i mo'r rheini,' meddai Ifan, yn teimlo'i hun wedi cael cawell.

Mami wedi llnau dy sgidia di, ia?

Gyrfa a gychwynnodd pan drodd glaslanc un ar hugain allan ryw ben bore, 'lawer dydd yn ôl' bellach, gobaith yn fflachio yn ei Iygaid, tân yn llosgi yn ei fol a thail cefn gwlad Môn yn ffres ar ei 'sgidia' am ei gyfweliad cynta' yn Ysgol Ramadeg Newton le Willows, sefydliad oedd yn drewi gan draddodiad yn Lloegar bell!

Gwerthu 'sgidia' fydd gwaith Aled, nid tynnu llunia'.

"Yr unig beth a fedar symud mul mor ystyfnig a Matthew'r Sgidia' ydi stic o ddeinameit i fyny 'i din.