Cyn gadael Addis i ymweld ag Arsi, roedden ni wedi cael gorchymyn i ddychwelyd i'r brifddinas cyn iddi dywyllu.

Un diwrnod, ym marchnad Addis, daeth crwt bach wyth oed atom a dweud: 'Where's the fuckin' coffee?' Dyna'r unig Saesneg a wyddai, sef union eiriau cyntaf Geldof pan gyfarfu â Mengistu.

Daeth y ddau Mephistopheles (Christian Bradshaw a Ben Addis) ag elfen o ddoniolwch manig i'r perfformiad, ond heb gollir dychryn sinistr.

Daeth Eritrea wedyn yn rhan o Ethiopia, o dan system ffederal, hyd nes i Haile Selassie ddod â'r dalaith o dan reolaeth y llywodraeth ganolog yn Addis.

Roedd colledion Mengistu yn enfawr, ac am flynyddoedd bu'r fyddin yn cipio bechgyn yn eu harddegau o'u cartrefi yn Addis ganol nos.

Hyd yn oed yn Addis ei hun, roedd yna waith datblygu yn cael ei wneud.

Roedd Addis yn arbennig o gofiadwy.

Mae'r farchnad fwyd yn Addis yn werth ei gweld.

Aeth y Cenhedloedd Unedig â ni ddwywaith i'r de o Addis i weld y gwaith tymor hir - a oedd yn cynnwys un o'r clinigau cynllunio teulu lle caiff condoms eu dosbarthu am ddim.

Ond methwyd â chwblhau'r holl waith papur cyn i'r gwrthryfelwyr gyrraedd Addis, felly bu'n rhaid i'r gweithwyr aros yn y brifddinas.

Does dim rhyfedd fod Worldvision mor awyddus i ni weld ei llwyddiant yng nghwmni Ansokia, hanner ffordd rhwng Korem ac Addis.

Doedd ein gyrrwr, gwr o Addis, ddim yn hapus; ni thynnodd ei droed oddi ar yr ysbardun nes i ni gyrraedd diogelwch y llety.