Peth eithriadol iawn oedd iddo ganu cerdd i fynegi'i alar preifat ei hun.

Nid oedd y bardd wedi mentro dweud ei alar yn ei enw'i hunan!

Dwynwen ni ludd odineb, Diwair iawn, dioer i neb; Aeth i Landdwyn at Ddwynwen Lawer gūr o alar Gwen.

O gofio fod y mab yn cynrychioli gwedd ar y tad, nid yw'n syn nad oes sôn o gwbl yma am alar y fam (fel a geir mewn marwnadau i blant yn y cyfnod modern, megis awdl Robert ap Gwilym Ddu i'w ferch, a 'Galarnad' Dic Jones).

Estynnwn ein cydymdeimlad mwyaf didwyll i Dilwyn yn ei alar, ac i aelodau'r teulu oedd mor dyner eu gofal dros y ddau drwy'r cyfnod anodd a thrist.

Yr oedd yno alar mawr iawn.

Yn y paragraff cyntaf y maer pwyslais ar gyflwr amddifad y tad, ac ymddengys ei alar yn ddiderfyn ('i boen mwy ...

Er nad oes sôn am alar y fam, a ellir dweud fod y bardd yn cynnwys ei hagwedd hithau yn ei berson ei hun?

Mynegodd Ieuan Gwynedd ei alar yn ei gerdd ddirdynnol 'Beth yw Siomiant?' :