Serch hynny, mae i'r dull hwn ei wendidau yn ogystal, ac ymhlith y pwysicaf o'r rhain yw ei fethiant i drafod anghyfartaledd a grym (e.e.

mae Gal yn son am y siaradwyr/-wragedd Hwngaraidd sy'n 'dewis' siarad Almaeneg am eu bod eisiau 'statws a bri', ond nid yw'n cysylltu'r anghyfartaledd rhwng y ddwy iaith i leoliad grym o fewn y strwythur cymdeithasol ehangach).