Fyddai Roci byth yn crwydro o'i gynefin heb gwmni ei ast ffyddlon, ac aeth a hi i mewn i dy'r cymydog a'i sodro wrth ei gadair o flaen y tan.

"Stopa'r blydi bugle 'na, Cadwgs, neu mi fydd yr ast yma mas trwy'r blydi chimli." Ar achlysur arall roedd yr hen frawd yn traethu'n huawdl am berthynas a oedd yn bopeth ond dirwestwr.

'Mae cyflwr eitha da ar yr ast, er mai brithgi yw hi.

Yn anffodus o safbwynt yr ast a'i pherchennog roedd Cadwgan, mab bychan y ty, wedi cael chwisl din gan Santa Clos.

'Roedd yr ast strae a ffeindiodd ei ffordd rywsut i'r Llety Cūn wedi bwrw ci bach yn y nos.

Lyfai'r ast strae ei phlentyn yn feddiaddol, ei llygaid yn rhybuddio dieithriaid i gadw draw.

Yn yr act gyntaf, cawsom gipolwg sydyn ar bersonoliaeth a bywyd bregus ac ansicr Anna wrth iddi lowcio'r gin a galw ei chwaer yn bopeth o "bitch" i'r "hen ast".

Roedd swn cyson y chwib yn cyflym yrru'r ast yn wallgo, a meddai Roci wrth y crwt bywiog.

Gorweddai'r ast a'i chenau mewn basged wrth y tân.