"Pam y gwnaethoch chi ddianc ar ôl y noson gyntaf a chithau wedi addo cynnal ail noson?" "Gwyddwn yn iawn y buasen ni'n eu trechu nhw'n hawdd, meddai Bholu, "ac felly ni fuasai neb eisiau dod i weld y cwshti ar yr ail noson." Rhoddodd ei law yn ngheg y sach a chydiodd mewn dyrnaid o bapurau gan eu rhoi i mi.

Dyna i chi fesur o faint dylanwad Bholu.

Allan a Bholu ac Akram a thros y clawdd - ond gan ofalu mynd â'r sach hefo nhw.

Ar ddiwedd y brecwast anrhydeddus dyma Bholu yn nodio ar Akram i dalu.

Meddyliais bod Bholu wedi cychwyn colli arni - fedrwn i ddim ond dychmygu sut fuasai hi petawn i'n trio gwneud hynny yn Heathrow.

Wedi holi, canfuom bod honno'n llawn - ond 'wnaeth Bholu ddim cynhyrfu dim.

Allan â ni ac roedd Bholu y tu allan yn ein disgwyl mewn bws mini.

Eisteddai Akram a Bholu yn seddau blaen y bws, a Klon a minnau yn y cefn.

Ffwrdd â ni am yr awyren, a chyn cyrraedd Karachi, euthum at Bholu a chyda gwên gofynnais iddo beth oedd pwysigrwydd y sach.

Ar ôl cyrraedd Gwesty'r Maes Awyr yn Karachi, dyma'r ddau i mewn i'n stafell ni a dywedodd Bholu wrth Akram am agor ceg y sach.

Toedd Bholu - fel pob brenin - byth yn cario arian sychion ei hun.

Mewn unrhyw wlad arall, mi fuasai Bholu yn y jêl am wneud yr hyn a wnaeth, ond doedd neb yn meiddio rhoi bys arno yn y Punjab.