Ydi Cen ddim wedi deud wrthych chi?' Gollyngodd Bilo ei afael a throdd Dei ei ben i edrych am gadarnhad gan Cen.

Rhoddwyd Dei i eistedd ar gadair fregus yng nghanol y garej, a cherddodd Bilo o'i gwmpas gan edrych arno fel pe bai'n edrych ar fuwch cyn ei phrynu.

Ond roedd Bilo'n dal i siarad.

Sut oedd Bilo'n gallu fforddio'r fath bris tybed?

'Rydw i'n deall dy fod ti eisiau ymuno â'r giang?' 'Ydw.' 'Be 'di dy enw di?' 'Dei.' 'Dy enw llawn di?' 'David William Lewis.' Ac yna rhag i Bilo sylwi ar lythrennau cyntaf ei enw, ychwanegodd yn sydyn: 'Dei neith.' Cythrodd Bilo'n sydyn i wddw'r bachgen a'i ysgwyd fel cath yn ysgwyd llygoden.

Teimlodd y nerfusrwydd yn ei adael fel dŵr yn llifo oddi arno, ond rhoddodd Bilo ei law ar ei ysgwydd a'i wthio'n ôl yn ddigon diseremoni i'w sedd.

Os byddi di wedi cael y profiad fyddi di ddim yn gallu ei gelu, ond mi fyddwn ni'n gwybod yn syth os byddi di'n deud celwydd.' Galwodd Bilo ar Dan Din i osod y dasg nesaf.

Ond fyddai Bilo a'i fêts ddim yn clywed sŵn y moto beic, diolch am hynny; fe'i gadawyd wrth y moniwment mewn llecyn parcio o flaen y siopau, ac ar ôl cloi'r gadwen am yr olwyn flaen, cerddodd efo Cen i gyfeiriad stad o dai lle'r oedd cartref a garej Bilo.

Does dim rhaid i ti ganu'r gloch ac aros i rywun agor y drws i ti.' Symudodd Dan Din yn ei ôl i bwyso yn erbyn y fainc yng nghefn y garej a daeth Bilo i sefyll o flaen Dei.

Bilo oedd y mwyaf ohonyn nhw, a'r hynaf hefyd o gryn dipyn.

'Gwranda di yma, Dei Neith, ysbi%wr i ba giang wyt ti'r cythrel bach?' Dychrynodd Dei am ei fywyd a cheisiodd ei ryddhau ei hun o grafangau Bilo.

'Paid â phoeni am hynny,' meddai Bilo gan gymryd lle Mop o'i flaen.' Paid â phoeni am hynny.

'O'r gore,' meddai Bilo.

Oedd Bilo wedi gorchymyn iddo ei wylio a cheisio penderfynu oedd yna ddigon o ddewrder a chaledwch ac ysbryd antur ynddo i ymuno â'r criw?

Wnaeth o ddim dychmygu am eiliad mai cael hwyl am ei ben yr oedd Bilo a'i fêts.