Ond i ryw greadur bach ofnus a swil fel fi, a minnau'n edrych i fyny felly o ddyfnder fy sêt wrth yr organ tuag at ei uchelfan ef yn y Sêt Fawr wrth Fwrdd y Cymun, yr oedd edrych i'w ddwy ffroen aruthrol ar un eiliad fel edrych i ddau dwll blwmars hen ffasiwn yn bochio yn y gwynt.

Roedd cerrig llwyd, anwastad y waliau yn bochio allan, yma a thraw, gan greu corneli a llecynnau tywyll.

Yr oedd yn wirioneddol flasus, a hyd yn oed y foment hon gallaf weld Ginger a John Thomas, eu cegau'n orlawn a'u hwynebau'n bochio, yn fy llongyfarch ar fy medr fel cogydd.