Llyfrgell Home Page Contents

Llyfrgell Owen Phrasebank

chlustiau

chlustiau

Moelodd ei chlustiau fel petai'n disgwyl ateb.

Doedd o erioed wedi gweld Cli%o cyn hyn gan fod Seimon yn byw yn Rhiwlas, heb fod ymhell o'r ysgol, ond roedd yn bur debyg i'r disgrifiad a gawsai ohoni hefyd; yn cyrraedd bron at ben-lin Seimon, côt wen lefn, gyda chlytiau o frown a du drosti, pwt bach o gynffon a chlustiau pigog, ond bod un o'r pigau'n troi at i lawr.

Bwyd od eto - 'like turtles but not turtles'?! a chlustiau moch.

Deuai canu merched y troellau i'w chlustiau ddydd ar ôl dydd, y cyfan yn llithriad i gyfaredd caeau plentyndod, yn eli i'w hysbryd.

"Bobol annwyl!" meddyliodd yr hen wraig, gan dynnu'r cwrlid yn fwy clos dros ei chlustiau, "Pwy uffarn sydd yna yr adeg hon o'r dydd?" Gan mai ei bwthyn hi oedd yr adeilad cyntaf yn y pentref o gyfeiriad y môr, roedd Morfudd wedi hen arfer bellach â dieithriaid yn galw heibio i holi'r ffordd, neu i fegera am baned o de a chrempog.

Cwympa dros ei phen a'i chlustiau mewn cariad â Dyfan.

Ond pwysleisiai Ifor fod angen gofal mawr arni; ei chadw ar dennyn wrth fynd allan, brwsio'i chôt yn aml a chael y milfeddyg i edrych yn ei chlustiau bob hyn a hyn.