Rhoisai frêc stond a therfynol ar ei ddagrau mewn eiliad.

Fe aeth Richard Owen i weddio fel y medrai o dan y dwyfol deimlad, ac yn ei ddagrau.

Bu hefyd yn casglu rhai o ddagrau ei wraig þ 'ond dim ond pan oedd hi'n fodlon,' meddai, gan ychwanegu þ 'Awn i ddim yn agos ati fel arall, rhag ofn mai fi oedd yn gyfrifol am y dagrau.'

Ac fe brofodd y tu hwnt i amheuaeth nad ydi dagrau nionyddol yn ddagrau go iawn.

Felly, ni lethir y tenant yn ormodol gan ddagrau o gydymdeimlad dirdynnol dros ei feistr tir druan.

Beti, Beti dere'n ôl!' Deuai ei eiriau ati dros affwys tywyll, yna sylweddolodd pwy ydoedd, ei wyneb rhychiog yn ddagrau i gyd.

Rhwng ynny, ar ffaith ein bod yn gorfod dygymod â merched - maen syndod nad ydym angen welingtons i gerdded drwyr holl ddagrau.

Ie, wylwch ddagrau gwaed, wylwch eich llygaid allan tros yr adyn hwn, y truanaf o'r holl ddynion, yr hwn sydd yn waradwydd ac yn ddihareb, yn watwargerdd ac yn felltith ym mhob man.

Fel hyn y cymharodd Tom Parri Jones ddagrau'r llon a dagrau'r lleddf þ Dwy afon dirion deurudd þ i rai llon, Ond i'r lleddf a'r dwysbrudd Chwipiadau rhaffau ar rudd, Stori cwest ar y cystudd.

Ni ddaeth yr un deigryn (yn fy ngþydd i, beth bynnag) yn sgîl ei hadwaith call i'r penderfyniad þ er fy mod i yn wylo cawod o ddagrau y tu mewn.

Mae'n siŵr i'r mwyafrif ohonom gael ein ceryddu rywdro neu'i gilydd am ymollwng i ddagrau þ 'Paid â bod yn fabi.

Wrth weld yr hen ŵr yn ei ddagrau, gofynnodd iddo beth oedd yn bod a dywedodd yntau fod John wedi'i saethu'i hun yn ddamweiniol.

Erbyn hynny yr oeddwn mewn boddfa o ddagrau ac yn gweiddi 'na'.

Ac yn wir dyma'r awel yn dod, ac yn rhoi Richard Owen ar lawr ar ei liniau i weddio'n gyhoeddus am y tro cyntaf erioed am wn i, ac yna yr oedd yn ceisio gweddio yn ei ddagrau, ac yn methu dweud dim, ond dyma fo yn medru gweiddi allan: 'O Arglwydd, maddau, maddau, maddau imi.