Llyfrgell Home Page Contents

Llyfrgell Owen Phrasebank

diafol

diafol

A golau cochlyd y wawr yn sgleinio ar ei wyneb ac adlewyrchiad y goleuadau blaen yn disgleirio'n wyn yn ei lygaid ymddangosai fel y diafol ei hun, meddyliodd Gareth.

Roedd gan yr hen Lloyd y ddawn ddiamheuol o hoelio sylw'i gynulleidfa gyda dywediadau a delweddau cofiadwy, megis "Mae'r diafol fel y clacwydd, pan fyddwch chi'n meddwl eich bod chi wedi ei goncro, mae e'n troi 'nol ac yn eich brathu chi." Ar un achlysur fe gyhuddodd ei braidd o fod "mor gul a whilen racer".

Mae rhai o gwmpas sy'n ddigon pethma i godi cywilydd ar y diafol, ac maent yn dda ar eu gliniau yn y capel, er bod eu gweddiau cyn wanned a dwr'.

Y rhain oedd y mwg a ddihangodd o ffwrnais y diafol yn nyddiau hygoelus ei phlentyndod.

Wedi hynny, medde nhw, bydd y diafol wedi gwneud ei bi-pi arnynt!

Nid Iolo oedd yr unig ysgolhaig yn y cyfnod hwnnw gyda dychymyg rhamantus oherwydd roedd hi'n ffasiynol i ddisgrifio ffosiliau megis y wystrysen Gryphaea fel 'ewin bawd y Diafol'.

Mae'r diafol wrth y drws a'r diafol hwnnw yw HUNANOLDEB.

Yr oeddwn i yno pan werthodd Faust ei enaid i'r diafol.

Ond roedd Rondol a'i gwrw mor bwysig i Pitar Wilias pan fyddai'n areithio ar ddirwest ag oedd y diafol i John Elias pan roddodd y meddwon ar werth yn Sasiwn Caergybi.

O gyfnod cynnar iawn ac mewn sawl gwlad credodd pobl fod yr ysgub yn foddion i ddiogelu'r cartref rhag y Diafol ac ysbrydion drwg o bob math.

Yn ôl un gred gwnaed pren y groes o'r gerddinen ac mai dyna pam mae'n medru gwrthsefyll holl gynllwynion y Diafol.

Taith dyn a werthodd ei enaid i'r Diafol i brofi eto ieuenctid a mwynhad bywyd o bleseraur byd sydd yma.

Stori mor hen a hanes, am ddyn yn ffeirioi enaid i'r Diafol i gael profi eto flas nwydus ieuenctid.