Llyfrgell Home Page Contents

Llyfrgell Owen Phrasebank

drist

drist

"MAE'N senario drist ac erchyll ac mae'r digalondid yn gallu arwain at chwilio am gysur mewn potel neu bot gliw.

Yr oedd hyn i gyd pan oedd Alun Oldfield Davies yn Rheolwr rhadlon yng Nghaerdydd a Hywel Davies twymgalon a disglair, a fu farw mor drist o gynamserol, yn Bennaeth Rhaglenni.

Mae stori drist yn gysylltiedig â'r gystadleuaeth.

Ond prin y gellid disgwyl i Gymro ifanc tair ar hugain oed, ar dân o frwdfrydedd tros ei egwyddorion crefyddol, sylweddoli fod y rhod yn troi ac y byddai ei dynged ef ei hun yn dystiolaeth drist i effeithiolrwydd yr adwaith o dan John Whitgift.

Dyna drist fod arwydd o gymdogaeth glo\s yn rhywbeth i synnu a rhyfeddu ato yma.

Edrychais yn drist ar y glaw di-baid.

Yr oedd y ffrae hon braidd yn drist oherwydd yr oedd y teulu'n prysur ymsefydlu fel prif noddwyr y blaid brotestannaidd fwyaf blaengar yn Nyfed.

Bu'r llyfr yn foddion i'm hatgoffa o'r newydd fod rhywbeth reit drist o gwmpas gyrfa Christmas Evans.

Roedden nhw bob amser yn wir, a byddid yn gofyn amdanyn nhw gyda rhyw foesgarwch parchus, ac roedden nhw bob amser yn drist.

Yr oedd y peilotiaid eraill yn drist iawn wrth feddwl na châi o chwarae rygbi na llywio awyren byth wedyn.

Ond y mae'n drist sylweddoli fod llawer hyd yn oed ohonynt hwythau'n bygwth digalonni ac yn mynd yn ddi-ffrwt.

Siaradodd Ef â mi yn nyfnder fy enaid: 'Pam wyt ti'n drist?' ebe Ef.

Yr oedd yn drist gweld y dirywiad yn ei wedd mewn pum mlynedd.

Nos Sadwrn a bore Sul fen llethwyd unwaith eto gan yr olygfa drist o Gymru yn dathlu methu ag ennill gêm bêl-droed arall.

Dywed y bardd fod y sefyllfa drist a fodolai yn peri loes iddo ef a'i deulu.

Mae'n drist meddwl na chaiff merched godre Ceredigion arlwyo gwledd ar gyfer y tywysog mwyn byth mwy ar ben yr odyn yng Nghwmtydu.

Aeth gweddill y pnawn heibio fel pob pnawn Llun arall, ac os oedd rhyw olwg drist ar wyneb eu hathrawes ni ddaeth i feddwl yr un plentyn mai o'u hachos hwy y tarddodd y tristwch hwnnw.

Yn drist iawn bu farw llawer o bobl.

Nodyn chwerw-drist a glywir yn y geiriau, a daw i gof linellau clo cerdd arall gan R.

"Ffrainc?" yn drist, drist, a gwefr y noson yn cael ei dwyn oddi arni.

Yr hyn syn drist ynglyn â phedwar peint ar ddeg y noson William Hague yw nid y ffaith iddo fod yn eu hyfed pan yn llanc ifanc ond ei fod on awr yn teimlor angen i ymffrostio am hynny.

Gobeithiai na fyddai'n rhy drist yn y dawnsio cyn y Plygain, ond doedd dim dichon dweud y dyddiau hyn.

Mae ffrindiau o'r farn fod rhywbeth yn drist yn y ffaith fy mod i'n meddwl fod dillad M&S yn rhy trendi - ond peth arall ydi hynny.

Daeth y meddyg, syllodd yn drist arni a daeth ataf i ystafell arall gan ddweud: Mae'n ofnadwy o ddrwg gennyf am hyn ond peidiwch â disgwyl medru cadw'r beth fach lawer yn hwy." "Fedrwch chi ddim rhoi rhywbeth bach i godi ei stumog?" gofynnais ymhen ysbaid.

Yn nhawelwch y Lotments un noswaith, a'i hoff arddwyr o'i gwmpas yn drist eu hwynebau ac yntau'n dal clamp o wnionyn braf yn ei law, cymerodd y Brenin Affos lw y gwnai ei orau i gadw'r wnionyn a'r Lotments rhag dinistr dan law'r datblygwyr.

Roedd y sefyllfa'n drist ond, fel y dengys yr Athro Glanmor Williams, ceir tystiolaeth i rai eglwysi oroesi Oes y Normaniaid.

Rwyn teimlon drist iawn oherwydd hynna.

"Yn y dyfroedd mawr a'r tonnau% Dirwynai'r angladd yn araf ar hyd llwybr cul mynydd fel sarff drist ar ei thor.

Hen stori drist o gyfarwydd sydd yma am ferch ifanc, ddiniwed braidd yn ‘gwirioni' ar y cariad cyntaf.

Dyma olygfa drist.

drist i'w bersonoliaeth.

Doedden nhw, yn eu tro, yn gwneud dim ond ysgwyd eu pennau'n drist i gydnabod hyn.

Paham wyt ti'n drist?'

Cyfres o chwedlau enwocaf Cymru yw'r Mabinogion, ac yn un ohonynt ceir hanes Branwen ferch Llŷr, a'i phriodas drist â Matholwch brenin Iwerddon.

Teimlai pawb yn drist iawn wrth wrando geiriau'r Prif Weinidog - yn enwedig yr hen bobl - oedd yn ddigon hen i gofio'r Rhyfel Byd Cyntaf - hwnnw hefyd rhwng Prydain a'r Almaen.

mae'r lluniau trawiadol o drist a welir ar y tudalennau sy'n dilyn yn darlunio eu sefyllfa enbydus.

Fydd gen i ddigon o nerth i ddal i nofio o gwmpas yn araf a chadw'n fyw tybed?" meddyliodd Douglas yn drist.

Wrth iddi adael y ward yn drist penderfynodd Mrs Parker fynd at y ddesg unwaith yn rhagor i holi a oedden nhw wedi cael unrhyw newydd pellach.

"Ac yn waeth fyth, maen nhw'n disgwyl i ddyn heb goesau ein harwain ni!" meddai un yn drist.

Cododd e lan a syllu arno yn drist.

Mae'r hanes yn rhy wybyddus ac yn rhy drist i'w ailadrodd.

Yn fwy na dim, cyflwynir ni yn y Cofiant hwn i dynged drist a droes asbri a direidi llanc ifanc yn y diwedd yn dorcalon.

Llawn mor drist oedd y ffaith na ddylsai'r trychineb erioed fod wedi digwydd.

Roeddwn yn gadael y perfformiadau'n teimlo'n drist, yn teimlo fel petai'n ddiwedd cyfnod.

Dymuna'r teulu ddatgan eu diolch cywiraf am bob arwydd o gydymdeimlad a charedigrwydd a estynnwyd iddynt yn ystod eu profedigaeth drist.