"Antidote ydi'r gair, was i," ebr efô, wedi inni fod am dipyn yn trafod posibilrwydd yr awgrymiad.

Arthur, ebr ef, oedd yr olaf o'r Rhufeiniaid ym Mhrydain, neu o leiaf o'r Brythoniaid i ddeall syniadau Rhufeinig ac i'w defnyddio er budd i'w bobl ei hun.

"Ol reit, ol reit," ebr ef_'n gynhyrfus a thipyn yn bigog.

"Mi glywaist fi'n sôn, mae'n debyg," ebr efô, toc, "am fodryb y misus acw - Anti Lw, chwedi hitha?" "Do.

"Diaist ti," ebr efô'n sydyn wrth godi i ymadael.

"Yr ydan ni'n ddiolchgar iawn i chi am yr ŵydd, Huw Huws," ebr y misus, ar Iol i'r gŵr hirwyntog hwnnw eistedd i lawr drachefn.

Gorchwyl bardd, ebr ef, yw efelychu dynion yn gweithredu, eithr gan ddewis o fywyd y pethau hynny sy'n hanfodol i greu prydferthwch newydd.

Roedd Ledi Gysta mor ddelicet." "Wilias-y!" ebr y misus, yn sydyn.

'Rydw i'n hannar llwgu ers wsnos yn y fan acw - gorfod byta fel bydawn i'n byta uwd hefo myniawyd." "Helpa dy hun." "Mae hi wedi suro'r 'Dolig i mi, was i," ebr efô, ar ôl bwyta'n awchus am ysbaid.

Ac enw Lladin, ebr Collingwood, oedd Arthur, yn tarddu o Artorius, enw hysbys ym Mhrydain Rufeinig.

"Dwad i mi," ebr efô yn codi ei ben yn sydyn.

Nid oedd gan y Cymry, ebr ef, ddiddordeb mewn gwleidyddiaeth.