MEIBION YR EIFL a MAJORETTES SIOE LLAN GOCH..

Byddai'n peintio lluniau dyfrliw o'r Eifl a'r Fenai a'r golygfeydd o amgylch, ac ni fyddai dim yn well ganddo na dod â nhw i'w dangos.

Oedwch yn y tangnefedd tawel ar brynhawn o aeaf fel y gwnaethom ni, i weld yr haul yn suddo'n belen eirias dros benrhyn Llyn, mynyddoedd yr Eifl yn borffor dywyll, a'r eira'n eisin pinc ar gopaon Eryri.

Oherwydd eu qallu i deithio'n rhwvdd o le i le, ac er gwaetha'r anhwylustod a'r costau, ânt hwy i weithio y tu allan i'w hardal a byw gartref ym Mro'r Eifl.

A draw dros y mor a'r Fenai cwyd mynyddoedd gwarcheidiol o'r Eifl heibio'r Wyddfa a'r Carneddau tua Penmaenmawr.

Mae'r sefyllfa wedi sefydlogi ym Mro'r Eifl erbyn hyn ac nid oes cynnydd yn nifer y tai haf bellach.

Twm sy'n pwyntio at yr Eifl ac yn dweud wrth ei frawd, "o ffor' acw rydan ni wedi cychwyn." Ac ar ddiwedd y nofel mae Owen yn gweld y broses yn fwy cyffredinol wrth edrych i lawr ar ei ardal o ben y mynydd: Yr oedd y tir o gwmpas lle'r eisteddai ef yn gochddu, a gwyddai Owen fod yr holl dir, cyn belled ag y gwelai ei lygaid, felly i gyd - tua chan mlynedd cyn hynny.

Mae olion sefydliad llawer cynharach na'r pentref ar fynydd Yr Eifl, y tu cefn i Lanaelhaearn.