Yn yr 'Epistol at ein Hanwyliaid' sy'n rhagflaenu'r testun beiblaidd fe eglurir y dulliau hyn mewn geiriau y gellir eu cyfieithu fel hyn:

Yn gymorth ac yn ysbrydoliaeth cyfamserol fel diweddglo'r Epistol at yr Hebreaid: 'Oherwydd y mae ef wedi dweud, Ni'th adawaf fyth, ac ni chefnaf arnat ddim.

Pan ddechreuodd beirdd Cymru geisio efelychu patrymau clasurol yn y ddeunawfed ganrif, o dan ddylanwad Seisnig o bosibl, mae'n werth sylwi iddynt ddewis ffurfiau gn amlaf nad oedd dim yn cyfateb iddynt yn union yn y traddodiad Cymraeg, fel y fugeilgerdd, yr arwrgerdd neu'r epistol barddonol.

Ac yn y parodi hwn, fel yn y gerdd futholegol ardderchog 'Drudwy Branwen', 'sanctaidd epistol poen' sy'n cael ei ddarllen, ond trwy ddrych mewn dameg.

Gwaith papur fyddai hynny yn fynych - llenwi ffurflenni, llunio pwt o epistol Undebol, darllen y newyddiadur o bosib.