A phan glywodd Rondol fod Pitar Wilias yn gwneud montibag ohono ar lwyfannau'r wlad, y cyfle cyntaf a gafodd fe ddwedodd wrtho, 'Weli di Pitar - ma'n nhw'n dweud wrtha i dy fod yn cymryd fy enw'n ofer am fy mod yn cymryd ambell i lasiad o gwrw, ac na fyddi byth yn son am dy ffrindia sy'n llyncu wisgi.

'Roeddan ni'n ffrindia' wyddost," dywedai drwy ei dagrau.

Wel, mi ddaru ni fenthyg toman ohonyn nhw oddi wrth ein ffrindia acw, a'u cario at nythod y doctoriaid coch.

Fydda i'n licio mynd 'nôl i Port ar wylia - gweld fy rhieni a ffrindia, a chael brÚc bach - ond famma dwi'n licio byw.'

Pam dy fod ti a dy ffrindia'n cynhyrfu cymaint ynglŷn â rhyw anwariaid fel 'na?

Felly, 'dan ni'n mynd i dai ffrindia.

Mi ddaru 'na ffrindia' i Anti Nel ddod yn ôl i ga'l cinio efo ni - mae hi'n governess ar blant yn un o dai mawr y dre' 'ma, ac mi ddaru Anti Nel fy warnio fi i fyhafio 'ngora'.

'Dwi'n cofio unwaith mam wedi gwneud cwstad wy, a thrwy rhyw anffawd disgynnodd matsian i'r cwstad, heb i mam sylwi, fe gyrhaeddodd y fatsian ar blât 'y nhad, ac yntau'n troi at Glyn, fy mrawd, a deud 'Gymi di hanner y fatsian 'ma efo fi Glyn?' Os bydda ni'n digwydd mynd i rywle i gael bwyd wedyn, tŷ ffrindia' neu gaffi, ac os bydda rhywun yn cynnig cwstard, mi fydda ni i gyd fel un yn dweud, "Oes 'na fatsian yno fo?" 'Roedd nhad yn ddoniol pan oedd o wedi gwylltio hyd yn oed, dyma ddwy enghraifft sy'n dod i'r cof.

'Rwy'n teimlo 'mod i yng nghanol ffrindia'." Un siaradus oedd Deilwen Puw, yn llawn brwdfrydedd ac yn barod i hoffi popeth ynglŷn â'r pasiant, y dathlu a'r ardal yn gyfan.

Bwyta, darllen, coginio, bod yng nghwmni ffrindia da.

'Roedd Dario Gradi, rheolwr Crewe, a Nigel Atkins yn ffrindia.