Cefais lonydd i gilio i'r coridor tywyll wrth ymyl y gegin, i atal y ffrwd o'm trwyn ac i lyfu 'nghlwyfau.

Trist meddwl fod arwynebedd y rhostir arbennig wedi ei gwtu%o efo coed, a chynllun adennill porfa yn lle mawnog o siglen, - cynefin y dylluan glustiog a'r cudyll bach yn prysur gilio ...

Wedi i'r fflach o olau gilio, gwelodd gyda syndod ei fod yn sefyll yno gan ddal clamp o gleddyf addurniedig, a gemau lliwgar ar ei charn, a'i llafn mor ddisglair nes ei bod yn goleuo'r gell gyfan.

Ac odid na chaech deimlo'i charn wrth gilio heibio iddi.

Bellach, edi i berthasau a chyfeillion gilio, dyma gyfle i astudio ambell anrheg, fel y pinsgrifennu newydd, y record ddwbwl, a'r llyfrau a gaed gan hwn ac arall.

Gomiwnyddol gilio'n llwyr.

(Teg yw dweud i helynt y cefn gilio'n llwyr o dan ei ofal.) A dyna'r canol bore hwnnw gartre, a ninnau'n cael te ddeg.

Erbyn bod Penri'n gorffen ei goleg, yr oedd y to cyntaf o esgobion a benododd Elisabeth yn prysur gilio i'r cysgodion.

Drannoeth, wedi i'r perygl gilio, aeth yr hen ŵr am dro at y ffynnon unwaith eto, gan ddal i bwyso'n drwm ar ei bastwn.