Soniaf yn awr am y modd y gofynnwyd imi gan wraig glaf am roi iddi gyffyrddiad y Crist byw.

Yn Ysgol Haf y Weinidogaeth Iacha/ u yn Aberystwyth y gwelais i am y tro cyntaf berson yn cymryd arddodiad dwylo dros berson arall a oedd yn glaf.

Fy nwy ais, farw fy nisyn, Y sy'n glaf am Siôn y Glyn.

Profiad pleserus yw cymryd arddodiad dwylo dros rywun sy'n glaf.

Ni chryfhasoch y rhai llesg, ac ni feddyginiaethasoch y glaf, ni rwymasoch ddrylliedig chwaith, a'r gyfeiliornus ni ddygasoch adref, a'r golledig ni cheisiasoch; eithr llywodraethasoch hwynt â thrais ac â chreulondeb A hwy a wasgarwyd o eisiau bugail: a buant yn ymborth i holl fwystfilod y maes, pan wasgarwyd hwynt.

Mae yna ym mhob tre a phentre lawer iawn o deuluoedd a all dweud na fu yr un aelod o'r teulu erioed yn glaf mewn ysbyty.

Ar un foment, byddai'n siarad â'i glaf wyneb yn wyneb, siarad yn naturiol, os naturiol hefyd.

Gyda'r amlygiad gorau o'r modd yr ymserchai'r abad hwn yn y beirdd yw'r cywydd a ganodd Iorwerth Fynglwyd i ddiolch iddo am rodd o win a dderbyniasai ganddo pan oedd yn glaf.