Llongyfarchiadau i bawb a gyfrannodd i gyngerdd oedd yn wledd i'r llygad, i'r glust ac i'r galon.

Nid bod cyfraniad cerddorol yr Eglwys yn ddisylw gan fod organ a chôr eglwys gadeiriol neu abaty yn sicr o fod yn hyfrydwch i glust pwy bynnag a'u clywai Ond yr oedd crefft y telynor a'r crythor proffesiynol yn dai yn hynod fyw a derbyniol, a pharch mawr yn cael ei ddangos tuag at feistri'r re/ pertoire traddodiadol helaeth a chywrain, sydd bellach wedi llithro bron yn llwyr o'n gafael.

Am gael gair efo Mr Rees cyn iddi agor, medda' fo." Does gen i ddim cystal trwyn a Snowt am stori, ond mae gen innau glust sy'n gwrando.

I Ankst, mae delwedd y cynnyrch a aiff i'r siopau yn bwysig; dyna pam y maent yn mynnu cael cloriau lliw llawn, yn y gred bod rhaid apelio at y llygad yn ogystal â'r glust.

Be sy gan hon o dan glust ei chap y dyddie hyn, gofynnai iddi ei hun.

"Yn Llangolwyn yma!" meddai, yn wen o glust i glust, ac yn fyr ei hanadl.

Er ei bod hi'n olaf a chryn hanner awr ar ôl y lleill yr oedd hi'n wên o glust i glust - yn amlwg wedi mwynhau ei phnawn.

Nid oes yna yr un gan sy'n merwino'r glust yn y casgliad o ganeuon er bod yna un neu ddwy yn arbrofol - fel Cartref sy'n restr o ddisgrifiadau o dai ar werth.

Yr oedd Jacob yn olygydd craff ei lygad a main ei glust, ac nid âi dim o bwys heibio heb iddo dynnu sylw ato, a rhoi ei farn arno, heb flewyn ar ei dafod.

Ar ei fynediad i'r ystafell gafaelodd yr Yswain yn ei law, ac ysgydwodd hi yn galonnog a chroesawgar, a datganodd ei ofid am ei golled, a'i lawenydd am nad oedd Harri wedi derbyn niwed, a dywedodd yn ddistaw yn ei glust: `Oni bai mod i'n gwybod fod ti wedi cael llawer o arian ar ôl dy dad, mi f'aswn i yn dy helpio di i neud y golled i fyny.

Ond gwyr y Cymry fod y gelyn yn fyddar yn y glust agosaf ato.

Enghreifftiau o hyn yw'r adeg pan fydd yn effeithio ar nerf y llygad; pryd y bydd pothelli yn ymddangos ar un ochr o'r talcen; neu ar nerf yr wyneb, pryd y bydd poen y tu cefn i'r glust a nam ar y tafod.

Rhaid cytuno ag Eigra Lewis Roberts wrth ddweud mai "drama i'r glust ydi hon, gan awdur sy'n ymwybodol iawn o arwyddocâd geiriau%.

'On'd ydan ni'n greulon?' Rhoes Rhodri blwc sydyn i glust ei wraig.

Gwir fod y teitl 'academi' wedi marw yn ystod y ganrif a bod y gair 'coleg' yn taro'n fwy parchus ar glust gwŷr oes Victoria - er, chwarae teg iddynt, parhaodd y gair 'athrofa' yn bur boblogaidd trwy ail hanner y ganrif.

Nid chwilio am Goron yr oedd T. James Jones, ond am glust i'w siom yn ei gydwladwyr wedi canlyniad y refferendwm ar ddatganoli.

A wy'n glust i'r cwbwl.

Roedd y fodrwy yn ei glust yn edrach yn tyff!

Caeodd ei lygaid a dodi'i ddwylaw dan ei ên: chwyddodd gwythi%en yn ei arlais a sylwodd y Rhaglaw ar y pentwr iach o gŵyr du yn ei glust chwith.

Fel Cymro, dwi'n meddwl fy mod i'n dueddol o glywed llais y lleiafrif, yn hytrach na'r mwyafrif; mae gen i fwy o glust i glywed yr ochr leiafrifol, neu'r ochr sy'n colli a'r ochr sy'n cael ei gormesu.

Gwenodd o glust i glust.

'Roedd yn wen o glust i glust erbyn hyn.

Mi fyddai pob cyfrinach a glywai'n mynd i mewn drwy un glust ac allan drwy'r llall i'r holl gwmpasoedd, a'r llyn yn ddwywaith ei faint.

Gallai Rhys deimlo ei hanadl yn boeth ar ei glust a throdd ei ben tuag ati.

Rŵan, rhag i ni wastraffu dim amser - ydi'r bibell efydd yn barod!" "Ydi, dacw hi." "Reit, rho di dy glust wrth un pen ac fe siarada i y pen arall.

James Jones, ond am glust i'w siom yn ei gydwladwyr wedi canlyniad y refferendwm ar ddatganoli.

Yna, y newid sydyn o'r 'newyddfyd' i'r 'cynfyd' (gyda'r odl yn cryfhau'r sioc) a'r symud, yr un mor ddisymwth, o un modd ar synhwyro i un arall: o'r glust i'r tafod.

Cododd a rhoi'i glust yn erbyn y drws.

Er enghraifft, petawn i'n derbyn disgrifiad Einion Offeiriad o farddoniaeth þ 'Ni wneir cerdd ond er meluster i'r glust ac o'r glust i'r galon' þ byddai'n rhaid i fiwsig chwarae rhan bwysig iawn yn fy ngwaith.

Daw rhyw hiraeth anesboniadwy drosof weithiau wrth geisio amgyffred treigl y canrifoedd: Fel ewyn ton a dyrr ar draethell unig, Fel can y gwynt lle nid oes glust a glyw, Mi wn eu bod yn galw'n ofer arnom - Hen bethau anghofiedig dynol ryw.

Roedd y dorf yn gyfarwydd iawn ar gân Bys Yn Dy Glust ac yn heidio i flaen y llwyfan.

Gallai deimlo anadl poeth ar ei war a chlywed rhyw ganu grwndi bygythiol yn ei glust.

Mae'r neges syml ond ysgytwol yn dweud rhywbeth wrth y glust fodern.

Ond y mae eneidiau ymhlith y beirdd, fel ymhlith eraill o blant dynion, sydd yn synhwyro rywsut nad yw'r llygad o gnawd yn gweld popeth sydd i'w weld, ac nad yw'r glust o gnawd yn clywed popeth sydd i'w glywed.

Daw bywiogrwydd arddull Youenn Drezen a'i glust am ddeialog i'r amlwg eto yn ei ddramâu byrion, a gyhoeddwyd dan y teitl Youenn Vras hag eu Leue (Owain Fawr a'i Lo).POT-POURRI - Herbert Hughes

Y mae'n rhaid wrth y ddeubeth, y deunydd crai, neu'r ffeithiau y mae'r gwyddonydd yn eu cael o'r byd o'i gwmpas, yr hyn a wêl y llygad ac a glyw'r glust, a hefyd y peirianwaith cywrain sy'n rhan o gynheddfau'r meddwl i ddosbarthu a threfnu'r deunydd hwn.

Rhaid fydd newid ffurf y glust, addasu organau arogli a newid y ffisioleg fewnol i wynebu gofynion gwahanol.

Ond pan gafwyd organ yn y capel, a honno'n rhuo yn nhwll ei glust, digiodd yn bwt wrth 'y ddelw fawr Deiana' fel y galwai ef hi, ac aeth am yr eglwys.

"Cyrnol Grant," meddai, gan godi'r teclyn at ei glust a'i geg ar unwaith.