'Gwnaf, siwr, Mrs Williams', atebodd Elfed, gan danio'r injan fel arwydd ei bod hi'n bryd i'r sgwrs ddod i ben.

Tipyn mwy pendant ac eglur na'r Cyfamod Sgotaidd, a llawer mwy anodd i'w dderbyn na datganiad penagored "gwnaf fy ngorau .

Gwnaf dy dalcen fel diemwnt, yn galetach na challestr; paid â'u hofni nac arswydo rhag eu hwynebau, oherwydd tylwyth gwrthryfelgar ydynt.

Mae cariad wedi taflu rhwyd O sidan am fy nwyfron Per swynol rwyd o wead serch Y ferch a bia 'nghalon Ac yn y rhwyd 'rwy'n byw a bod Ni fynnwn fod ohoni Ac yn y rhwyd y gwnaf barhau Nes gwnawn ein dau briodi.

Yn hytrach na thrafod un testun fel ag y gwnaf o dro i dro teimlaf mai mwy priodol imi y tro hwn eto yw rhoddi sylwadau ar rai materion sy'n ymwneud â garddio a ddaeth i'm sylw trwy sgwrsio, cael fy nghwestiynu a darllen yn y wasg ddyddiol fel y digwyddodd yn ddiweddar.

Gwnaf farn â thi yng ngŵydd y cenhedloedd; oherwydd dy holl ffieidd-dra gwnaf i ti yr hyn nas gwneuthum erioed ac nis gwnaf eto.

Wnei di rannu'r cyfrifoldeb efo fi?" "Gwnaf wrth gwrs, mi wyddost y gwnaf i." Gafaelodd y ddau yn dynn yn ei gilydd.

Am hynny, yn dy ganol di bydd tadau yn bwyta eu plant a phlant yn bwyta eu tadau; gwnaf farn â thi, a gwasgaraf i'r pedwar gwynt y rhai a weddillir ohonot.

Gwnaf i'th dafod lynu wrth daflod dy enau, a byddi'n fud, fel na elli eu ceryddu, oherwydd tylwyth gwrthryfelgar ydynt.

O gwnaf!' Dechreuodd chwilio'i bocedi.