'Mae 'da chi awr fan hyn,' meddai un o'r meindars, cyn gwneud y cyhoeddiad anhygoel: 'Chewch chi ddim mynd i mewn i Iraq.' Sut ddiawl fedren ni ffilmio'r Kurdiaid, felly?

Yno - yn ymestyn am hanner can milltir, yn ôl y milwyr - roedd ciw o gerbydau o bob math a theuluoedd o bob rhan o Kurdistan Iraq.

Roedd milwyr Iran ym mhob man oherwydd yn ystod y rhyfel rhwng y ddwy wlad roedd Iraq wedi ceisio defnyddio'r groesfan ar fwy nag un achlysur er mwyn cael mynediad i Iran.

Am eu bod ar wasgar yn Iraq, Iran, Twrci, Syria a'r Undeb Sofietaidd, does neb yn siwr beth yw eu nifer.

Creda'n haelodau yn gryf na roddwyd digon o amser i'r gwaharddiadau masnachol gael cyrraedd y nod o orfodi Iraq i dynnu allan o Kuwait.

Ofer yw i ni yn awr ddannod i Iraq eu bod yn defnyddio yr arfau a ddarparwyd ar eu cyfer gan wledydd y gynghrair!

Yr unig ffordd i mewn i Iraq oedd trwy Dwrci.

Bu bron i'r meindars gael eu sathru dan draed wrth i bawb ohonom ruthro o'r bws a rhedeg fel cathod i gythraul tuag at Iraq.

Cafodd wybod gan y gwrthryfelwyr fod Iraq yn paratoi ar gyfer cyrch gwaedlyd arall.

Iraq yn ymosod ar Kuwait.

Yn ôl un o'i ffrindiau, roedd milwyr hunangyflogedig o Yemen, y Sudan, a hyd yn oed Iorddonen, yn rhan o fyddin Iraq, gan fod cymaint o filwyr Saddam wedi ffoi am eu bywydau.

Peiriannydd sifil o bentref ger Kirkuk yng ngogledd-ddwyrain Iraq oedd Azad Khder, a fu'n cerdded am bythefnos cyn cyrraedd Piranshahr.

Gofynnir am gadoediad er mwyn trafod ymhellach, a rhoi amser i'r gwaharddiadau masnachol gael effaith gan orfodi Iraq i dynnu allan o Kuwait.