"Barod, Joni?" Gwasgodd Sandra ei law ac ar hynny cododd ei braich i symud y blanced o'r ffordd.

Yr olaf o bump ohonom oedd bachgen o'r enw Joni Bach Castle Hall, hogyn bychan, tenau iawn.

"Dangos ei hun mae hi, 'sti," meddai Joni.

Yr oedd parti'r "Sospan Bach" ar fin torri i lawr yn yr adran deimladwy lle sonnir am y gath yn cripo Joni Bach.

"Meddwl mae o y bydd dy nain yn ei weld o," meddai ei fam wrth Joni.

Dau gariad, meddyliodd Joni.

Roedd yn ddirgelwch i Joni sut y gallai unrhyw ddyn syrthio mewn cariad efo'u Sandra nhw.

"Wyt ti'n clywed rhywbeth?" "Nac ydw i." "Na finna' chwaith." "Sandra, pam rwyt ti'n sibrwd?" gofynnodd Joni, gan ddal i wneud hynny ei hun.

"Edrych arni'n cicio'i choesa'." "Gobeithio na wnaiff y pier 'ma ddim dechra cicio'i goes', 'te," meddai Joni.

Doedd Joni ddim yn deall.

Clywodd Joni ei galon yn curo fel gordd, ac ar yr un pryd rhoddodd Sandra sgrech nes bod y lle'n diasbedain.

Cofia di, rŵan." Ac yr oedd Joni'n adnabod ei fam yn ddigon da i wybod ei bod hi o ddifrif, ac y byddai raid iddo osgoi'r amiwsments.

Yna, wrth iddi ddod yn nes, codid eu lleisiau i gwyno am y tywydd neu i holi sut oedd peswch Joni bach erbyn hyn.

Mi fentrwn ni," meddai Joni.

Roedd Joni wedi cael cymaint o fraw fel na allai symud na bys na bawd.

Mi fyddan nhw'n dod yma i fynd â chdi i ffwrdd hefyd os na fyddi di'n ofalus ar y naw." Y darn o'r prom oedd yn ymestyn cyn belled â'r cwrs golff oedd y darn gafodd Joni i'w chwilio.

"Pam mae o'n gwneud hyn'na, Mam?" gofynnodd Joni.

Gwnaeth Joni ei wddf yn dew fel gwddf hipopotamws, a'i gorff yn fain fel corff jira/ ff.

Yn y fath sefyllfa roedd Joni a Sandra fel dau o bethau gwirion, yn neidio ac yn prancio, yn chwifio'u breichiau ac yn gwneud ystumiau o bob math.

Wrth gerdded trwy'r tyrfaoedd ar y prom fe ddechreuodd Joni chwibanu.

Fel roedden nhw'n mynd i lawr y grisiau ger ochr y pier, fe ddigwyddodd Joni sylwi ar ei dad.

meddyliodd Joni, gan geisio dyfalu.

Camodd Joni a Sandra'n ôl yn eu dychryn, ond chwyddodd y bwystfil gan ymddangos yn fwy, ddwywaith, nag o'r blaen.

Trawodd yr hen Glifton o ar ei frest, ac fe syrthiodd Joni i lawr.

Y peth cyntaf dynnodd sylw Joni pan gyrhaeddson nhw'r pier oedd y bylchau oedd rhwng ystyllod y llawr.

Ni chyfarchwn neb fel Mr Lloyd neu Mrs Williams, ond yn hytrach fel Joni Lloyd a Kate Williams.

"I be'?" gofynnodd Joni.

Sylwodd Joni mai The Sun oedd ei bapur yntau.

"Edrych y coesa' cry' sy'n ei ddal o yn y môr." Ond, coesau cryf neu beidio, fedrai Joni ddim peidio â chofio am y rhaglenni teledu a welodd am y môr.

"Hon'na," meddai Joni gan godi ei ben i edrych.

Bron na fedrai Joni ei chyffwrdd petai wedi codi ei fraich.

"Be' wyt ti'n feddwl, Sandra?" gofynnodd Joni.

Sandra aeth gyntaf, a Joni'n dilyn yn dynn wrth ei sodlau.

Busnes rhyfedd oedd y busnes caru yma, yng ngolwg Joni.