Gemp y casglwr llestri Kemper oedd ei hen elyn y pryd hwnnw.

'Siarad yn gall, ddyn, neu cau dy geg,' meddai Vatilan, yn codi pen-glin rhwng coesau Gemp ac yn torri cawg Kemper llun dyn llodrau llydan am e ben.

Roedd yn rhaid iddo fo chwalu'r cawg Kemper am fy mhen neu mi fasa rhywun wedi 'nghlywed i.