'Kirkley?

Wedi fy saethu gan un ohonynt...' Clywodd Andrews Kirkley yn sugno'i anadl i mewn yn sydyn .

'Roedd Williams wedi marw cyn cyrraedd yr ysbyty,' meddai Kirkley, heb edrych ar y ffeil agored.

'Fe gymer Kirkley'r adroddiad.

'Kirkley ma 'na rywbeth rhyfedd iawn ynglŷn â hyn.

'Dim dros y ffôn, Kirkley.

Eisteddodd Kirkley yn y gadair ar ochr arall y ddesg a'i wylio'n yfed.

Cododd ei ben o'i ddwylo wrth i Kirkley gerdded i mewn i'r swyddfa ac estyn am y coffi'n ddiolchgar.

Clywodd lais Kirkley yn galw'i enw dros y lein.

Anfonwch ambiwlans, mae Williams yn fyw o hyd.' 'Ble ry'ch chi nawr, syr?' Roedd tinc o nerfusrwydd yn llais Kirkley ar ben arall y lein; fel arfer rhedai gweithgareddau'r adran yn llyfn a digynnwrf.

Kirkley?' 'Ie, syr?' 'Wnewch chi gofnodi hyn rhag ofn?

A choffi gyda chi.' Erbyn i Kirkley gyrraedd swyddfa Andrews â mygaid o goffi yn un llaw a nifer o ffeiliau yn y llall, roedd côt Andrews yn hongian y tu cefn i'r drws ac Andrews wedi cymryd ei lle yn y gadair.

Agorodd Kirkley y ffeiliau ar ei gôl.

Symudodd Kirkley'n anghyfforddus yn ei sedd.