Llyfrgell Home Page Contents

Llyfrgell Owen Phrasebank

lyfu

lyfu

Dwyt ti ddim yn deilwng i lyfu'i sgidie hi,' atebodd Dilwyn.

Cefais lonydd i gilio i'r coridor tywyll wrth ymyl y gegin, i atal y ffrwd o'm trwyn ac i lyfu 'nghlwyfau.

Rhedodd y geifr i lyfu llaw Deio, ac yr oedd hyd yn oed y defaid yn ddigon dof i Cadi roi ei llaw ar eu pennau.

O dan yr amgylchiadau, yr unig beth caredig i'w wneud fyddai bod wedi ei gadael hi ar ei phen ei hun i lyfu ei chlwyfau ac nid ceisio esmwythau cydwybod, a dangos i'r byd ein bod ni'n bobl 'neis' yn y bon drwy arllwys ein cydymdeimlad nawddoglyd ar ei phen." "Doedd dim rhaid iddi dderbyn ein croeso..." "Ond roedd y ferch yn dal i'n caru, er ei gwaethaf hi ei hun, ac yn cael ei thynnu fel gwyfyn at fflam noeth.

Wel, os oedd yn well ganddynt lyfu cadwynau eu caethiwed!

Fel arfer byddai Bethan yn aros ar ôl i lyfu'r hen Dwm Tew ond y bore hwn roedd ar ei thraed ac allan trwy'r drws cyn i Guto gasglu ei lyfrau at ei gilydd.

'Llawer rhy hwyr i ddifaru!'mewiodd Martha Arabela, gan lyfu'i phawennau.

A cherrig moel ydy waliau'r tū, oddi mew ac oddi allan, llechi glas Eryri sydd ar lawr y stafell fyw, a lle tân anferthol, gyda'r trawst llwyd-ddu gwreiddiol yn dangos olion canrifoedd o'i lyfu gan fflamau, yn ganolbwynt i'r tū cyfan.

'Be wyt ti'n ei wneud ffor' yma?' holodd, gan chwerthin wrth deimlo craster tafod Cli%o'n ei oglais wrth iddi hi lyfu'i llaw.