'Hanner munud, Dei Neith.

Ond mae Ifan yn edifar iawn am be wnaeth o, Mrs bach, neith o'm digwydd eto.

'Rydw i'n deall dy fod ti eisiau ymuno â'r giang?' 'Ydw.' 'Be 'di dy enw di?' 'Dei.' 'Dy enw llawn di?' 'David William Lewis.' Ac yna rhag i Bilo sylwi ar lythrennau cyntaf ei enw, ychwanegodd yn sydyn: 'Dei neith.' Cythrodd Bilo'n sydyn i wddw'r bachgen a'i ysgwyd fel cath yn ysgwyd llygoden.

''Neith sach peilliad ddim dal dwr na 'neith.

Ac medda fo wrtha i, Wel, Mr Jones, neith o ddim llawar o gwahaniath be sy tu allan i'r llyfr, 'na..

'A glychu dy big dy hun yr un pryd?' 'Twt, 'neith cropar o rwbath cynnas ddrwg yn y byd i ddyn nac anifal, yn enwedig pan fydd y gwynt yn union o Borth Neigwl, fel y mae o heddiw 'ma.' Wedi sgubo sylw yr hwsmon o'r neilltu fel hyn aeth Pyrs ymlaen â'r stori.

'Neith i gnesu, er 'i fod o fel wermod.' 'Mi gofi'r nawfad gorchymyn, Pyrs?' Ond, hyd yn oed os cofiai'r coetsmon orchymyn yr Hen Destament i beidio â lladrata, ni chaniatâi ei syched iddo ufuddhau iddo.

'Gwranda di yma, Dei Neith, ysbi%wr i ba giang wyt ti'r cythrel bach?' Dychrynodd Dei am ei fywyd a cheisiodd ei ryddhau ei hun o grafangau Bilo.