Llyfrgell Home Page Contents

Llyfrgell Owen Phrasebank

nhw

nhw

Dwin gwbod fod Caerloyw wedi bod yn Lords ac ennill dau gwpan llynedd - maen nhw'n dîm da yn y gêm undydd, maen nhw'n whare gyda digon o hyder a maen nhw'n wharen dda gydai gilydd.

Cwympodd Maureen mewn cariad gyda Haydn ac er na ddigwyddodd dim byd rhyngddyn nhw, 'roedd Haydn yn rhan o'r rheswm dros fethiant priodas Denzil a Maureen.

all neb wadu, er bod yr ordeinio'n hollol anorfod, eto perigl yr ordeinio, perigl mynd yn gyfundeb ar wahan, ydy ei bod hi/ n haws llithro oddi wrth yr hen Erthyglau, yr hen Homiliau, rhoi llai o bwys arnyn-nhw, cymryd haearn y ffrwyn rhwng ein dannedd, penderfynu pynciau credo heb gadw mewn cof mai etifeddiath ydy'r Ffydd, ac mai cadw'r ffydd, traddodi, ydy swydd pregethwr, nid ymresymu'n rhydd.

Cafodd eu tynged nhw ei benderfynu gan Oldham brynhawn Sadwrn.

'Bygythiad i ni - dyna oedden nhw.'

Ar sedd gefn ei gar roedd 'na un o'r hetie anferth 'na maen nhw'n ei wisgo yn nhaleithie America.

Daw'r bygythiad wrth i gwmni Alchemy a dynnodd eu cynnig nhw'n ôl i brynu Rover ddydd Gwener ddweud eu bod yn fodlon ailddechrau trafod gyda BMW.

A bu cymaint o alw am leoedd yn yr Ysgol Santas Clôs yn Llundain y maen nhw wedi bod yn troi pobl i ffwrdd yn dilyn blynyddoedd digon tawel cyn hyn.

Dim gormod o bwysau arnyn nhw ddoe wrth guro Luton 3 - 1 ar y Cae Râs.

Cafwyd cadarnhad gan Leicester City mai Peter Taylor yw eu rheolwr newydd nhw.

Cadwai nhw mewn bocs pren gyda'i drysorau eraill: darlun brown a melyn o'i gariad cyntaf, y llythyrau a anfonodd ati a'i hances lês.

'Disgwyl wnân nhw, ddyliwn i, am gliwiau i'w helpu.

`Mae'n rhaid eu bod nhw'n mynd i ddianc yn y car yna,' meddyliodd.

Ar lan y môr, mae pobl yn penderfynu eu bod nhw'n mynd i ddringo'r clogwyni, yna hanner ffordd lan maen nhw'n darganfod na fedran nhw ddim mynd i fyny nag i lawr.

"Mae o'n rhy isel!" gwaeddodd rhywun gan wyro'i ben wrth i Douglas ruthro tuag atyn nhw.

Doedd llawer ohonyn nhw ddim hyd yn oed yn Gristnogion a doedden nhw byth yn tywyllu drws yr eglwys, ond roedd pawb yn benderfynol y buasen nhw'n adeiladu'r eglwys orau y medren nhw.

A doedd y ddynes sy'n llnau'r lle ddim yn cofio'i gweld hi, chwaith." Bu tawelwch rhyngddyn nhw am eiliad cyn i Mam siarad eto.

Byddan nhw'n wynebu Lloegr yn eu gêm gynta.

"Pam y gwnaethoch chi ddianc ar ôl y noson gyntaf a chithau wedi addo cynnal ail noson?" "Gwyddwn yn iawn y buasen ni'n eu trechu nhw'n hawdd, meddai Bholu, "ac felly ni fuasai neb eisiau dod i weld y cwshti ar yr ail noson." Rhoddodd ei law yn ngheg y sach a chydiodd mewn dyrnaid o bapurau gan eu rhoi i mi.

Doedden nhw ddim i wybod bod help mor agos a brawychwyd nhw gan y sefyllfa annisgwyl hon.

Atebwch fi'n onest - ydych chi'n un o'r criw sydd eisiau prynu neu dim ond gweithredu ar eu rhan nhw yr ydych chi ?" Daeth newid dros wyneb y twrnai.

Dwi'n rhamantydd wrth gwrs, ond dwi'n hoffi meddwl cyn i ddyfodiad y peiriannau, er bod y bobl mor brysur ac yn gorfod gweithio mor galed, roedden nhw'n gweithio'n ddistaw yn y meysydd ac yn cael rhyw gyfle i ymglywed a natur fel petai.

A ddylen nhw fod yn barod i roi'r iaith o'r neilltu dros eu cred ynte a ddylen nhw fod yn mynnu cael addoli yn eu hiaith eu hunain?

Cywaith tymor hir fyddai casglu baw adar a rhoi'r samplau mewn potiau i weld pa blanhigion sy'n tyfu ohonyn nhw.

Arhosodd Rageur a Royal yn weddol agos at Louis wrth iddyn nhw fynd am dro.

* Trafodwch gyda chyd-weithwyr sut y gallai lleoliadau gyfoethogi eu gweithgareddau proffesiynol nhw

A blwyddyn yn ôl trefnwyd diwrnod yn y Ganolfan Gynadledda yn Llandudno iddyn nhw gael manylion am y cynllun.

Dwi wedi siarad a hen bobl, ac mae'n siwr gen i eu bod nhw'n dweud y gwir.

Ambell waith gwahoddai Miss un ohonyn nhw i ddod o flaen y dosbarth i siarad am ei gi.

Daeth chwarelwr if anc go uchel ei gloch i mewn, ac meddai, er mwyn cael tipyn o hwyl ar draul Francis, 'Mae nhw'n deud i mi, Francis, fod pob carreg sydd yn y twr 'na wedi costio punt i Assheton Smith.'

A phan ddirywiodd ei iechyd, roedd bron yn gymaint o boen, hyd yn oed i'r 'nhw', â brad y siopwr o Brifweinidog a werthodd ryddid Tsecoslofacia am ddarn o bapur diwerth.

'Be wnawn ni efo nhw yw'r cwestiwn.'

Ar y gorau, mae newyddiaduraeth fel cerdded trwy gae yn llawn landmines, rhai ohonyn nhw'n weddol amlwg, eraill wedi'u gosod yn ddiarwybod gan eich rhagfarnau eich hun.

A dydyn nhw ddim yn gwybod ble mae'r llyn hyd yn oed!

"Ond cofia," ychwanegodd, "mi fydd yn rhaid i ti roi cweir i un o'r hogia cyn y cei di lonydd ganddyn nhw." Er cased gen i glywed y newydd hwn ganddo, sylwn gyda boddhad ei fod wedi newid y "chi% bell i'r "ti% agosach ac anwylach.

A phan glywodd Rondol fod Pitar Wilias yn gwneud montibag ohono ar lwyfannau'r wlad, y cyfle cyntaf a gafodd fe ddwedodd wrtho, 'Weli di Pitar - ma'n nhw'n dweud wrtha i dy fod yn cymryd fy enw'n ofer am fy mod yn cymryd ambell i lasiad o gwrw, ac na fyddi byth yn son am dy ffrindia sy'n llyncu wisgi.

Doedd y Cymry yn yr ardal lle y cafodd hi ei magu ddim yn gwrthwynebu tai haf, ac roedd nifer go lew ohonyn nhw o gwmpas: rhai'n perthyn i enwau cyfarwydd megis Mackintosh, Dunlop, a Rowntree, teuluoedd a oedd yn berchenogion ar geir crand a chychod hwylio.

Curodd Gweriniaeth Iwerddon Estonia oddi cartre 2 - 0 sy'n golygu eu bod nhw ar frig Grwp 2.

Byddwn yn cadw mewn cysylltiad cyson â nhw ac yn monitro'r sefyllfa yng ngwahanol ardaloedd Cymru.

A roedden nhw'n ffodus iawn yn y mundau ola wrth i George Demetradze o Kiev fethu gôl gyfan o chwe llath.

Doedden nhw ddim yn siwr iawn beth i'w wneud.

Bod yr ACs yn cael adeilad, crand, gwerth chweil, gennym ni ar ôl iddyn nhw ddangos eu bod nhw'n haeddu bod mewn un.

Clywodd nhw'n dechrau gweiddi mewn lleisiau cras a dwfn a stampio'u traed ar lawr.

Brwydrodd y clwb o Gymru yn ddewr yn y gwres llethol ond fe dalon nhw'n ddrud am fethu dau gyfle yn yr hanner cyntaf.

A dyma gatrawd o filwyr - dim ond iti eu taro â'r wialen hud 'ma, fe ymladdan nhw fel milwyr byw.'

Does gan y papura' Saesneg ddim diddordeb mewn arddangosfa o luniau nes bod rhywun wedi torri i mewn a lladrata un ohonyn nhw.

Byddai meysydd chwarae bob-tywydd gyda llifoleuadau'n cael eu darparu ar y tri safle a bydden nhw ar gael i'r gymuned y tu allan i oriau ysgol.

Adeg honno roedd yna fudiad o'r enw yr Eingl Gymry, roedd cylchgrawn o'r enw 'Wales' ac roedd pobl yn dechrau sylweddoli eu bod nhw wedi colli rhywbeth, ac roedd yna rhyw duedd ynom ni er ein bod ni yn sgwennu yn Saesneg, i ni geisio dangos nad Saeson mohonom ni.

A dyma nhw - gweddillion un o'r byddinoedd ag yr ydym wedi bod am y pedair blynedd ddiweddaf yn siarad yn eu cylch - yn dilyn eu camrau o fan i fan, brwydr ar ôl brwydr - dyma hi!

"Mam," gofynnodd, "ydych chi'n meddwl bod rhinoserosys yn lecio rhinoserosys?" "Mae'n rhaid 'u bod nhw, 'ngwas i," oedd yr ateb, "neu fyddai 'na ddim rhinoserosys bach, yn na fyddai?" A dyna Sandra a Hubert wedyn.

Does neb creadigol yn nhîm Lloegr a maen nhw'n rhoir bêl i ffwrdd yn rhy hawdd oherwydd tempo a steil eu chware.

A dweud y gwir, fe hoffwn i weld rhai o'r Coraniaid yma, oherwydd dim ond darllen amdanyn nhw yr ydw i wedi ei wneud.

Ac maen nhw'n codin sydyn ar eu traed a gwneud datganiadau nad yw neb arall yn gweld unrhyw ystyr na phwrpas iddyn nhw.

"'Dyw e ddim yn edrych yn lle mawr, Beti," meddai wrth ei wraig, "ond maen nhw'n dweud fod mwy na'i hanner e o dan ddaear - er mwyn diogelwch pe bai rhyfel yn dod, wrth gwrs." "Pe bai rhyfel yn dod, Idris?

"Doedd dim amdani%, meddai ar ddiwedd un ohonyn nhw "ond cychwyn tuag adref".

Cyn y chwyldro, prin yr oedden nhw'n cael gadael eu cartrefi.

A fi sydd wedi ei ddal!' Un cyndyn oedd y swyddog i gydnabod ei feiau fo'i hun, byddai'n well ganddo gydnabod beiau pobol eraill a'u harestio nhw am hynny.

Doedd yr un ohonyn nhw yn sylwi ar ei gilydd.

Ble ma' nhw?' gofynnodd yn bwysig.

Doedden nhw ddim eisiau ei weld e.

Cafodd Abertawe y fuddugoliaeth gyffyrddus yr oedd pawb yn ei ddisgwyl yn Cross Keys neithiwr, buddugoliaeth all olygu y byddan nhw'n dathlu ennill Pencampwriaeth Cynghrair Rygbi Cymru a'r Alban ddydd Sadwrn.

Ac fe aethon nhw ar goll yn yng nghanol y bobol cyn imi gael gwybod rhagor.

Daethon nhw i Ethiopia i wneud archwiliad o anghenion ardal y dwyrain, ond cawson nhw eu trin fel baw gan y biwrocratiaid trahaus ym mhencadlys y Cenhedloedd Unedig, yr adeilad mwyaf yn Ethiopia gyfan.

Dechreuodd y chwareli gau fesl un yn y Gogledd wrth iddyn nhw orfod cystadlu â deunydd toi rhatach o wledydd eraill.

Cymry o wahanol rannau o'r byd yn son sut y byddan nhw yn treulio Dydd Gwyl Dewi eleni.

Ddaru nhw ddim twyllo neb wrth gwrs.

A dyma fi wedi cael 'y ngalw i weithio yn Llangi%an lle maen nhw'n arbrofi gyda 'radar' a rocedi - a dyn a ŵyr beth arall!' "Fe wêl yr hen blant wahanieth, Idris.

Deuai pobl o bob rhan o Gymru i edrych ar y Cloc Blodau rhyfeddol hwn, a dechreuodd rhai rhannau eraill o Gymru feddwl o ddifrif am gynllunio yr un fath o beth i ddenu ymwelwyr i'w hardaloedd nhw yn y dyfodol.

Bellach, rwyf newydd basio pentref lle mae criw o bobl fel pe baen nhw'n codi tŷ gwiail mewn modd cydweithredol.

Dros y ffordd i'r Hen Eglwys mae'r cocos gora' i'w cael bob amsar, ac mi ŵyr Mrs Robaits yn iawn lle, achos flynyddoedd yn ôl, pan oedd hi'n hogan ifanc, mi oedd hi'n arfer'u hel nhw a mynd â nhw i'w gwerthu i Gaernarfon, medda' hi.

Da iawn nhw, mae nhw ddigon craff i sylweddoli na fedr tai ddim siarad, ond mae mynd gam ymhellach a sylweddoli fod y bobl sydd yn byw mewn tai yn siarad â'i gilydd y tu hwnt i'r bobl yma.

Bydd Caerdydd yn dathlu'u dyrchafiad nhw i'r Ail Adran ym Mansfield.

ar ôl iddyn nhw orffen eu pryd aeth miguel a debra i ddawnsio.

Byddan nhw'n gobeithio am ragor heddiw.

`Wedyn fe symudwn ni nhw ymlaen pan fydd yr eira'n cilio.' Roedd Ivan yn siarad â'i gŵn yn aml.

Doedd o ddim yn ffyddiog iawn i gwelen nhw eu car byth eto gan fod cynifer o geir yn cael eu dwyn yn y ddinas.

Doeddwn nhw ddim yn edrych fel petaen nhw'n mynd i sgorio, meddai ar y Post Cyntaf.

Dan ni'n rhy bwysig, bellach i werthfawrogi straeon sydd â thipyn o lastig yn eu penolau nhw - neu felly mae'n ymddangos i mi.

Cynigiodd gyfaddawd sef derbyn canlyniad y cyfri â llaw yn Florida heb fynd i gyfraith pe baen nhw'n caniatau i'r cyfri hwnnw'n barhau.

Anaml iawn mae'r bobol sydd â'r diddordeb gynnyn nhw'n newid 'u plaid.' 'Ia, ella.' 'Ia siwr.

"Un o'r gogledd yw hon," eglura un ohonyn nhw.

'Be wnawn ni â nhw?' holodd Bleddyn, ei lygaid yn fawr gan ofn.

"Mi rydw i'n cofio amsar," medda fi, pan ges i gyfla i dorri ar ei draws o, "pan oeddwn i'n mynd hyd y ffyrdd yma hefo ceffyl a throl, ac wrth ddþad adra, yn gorfadd ar wastad fy nghefn yng ngwaelod y trwmbal yn sbio ar y cymyla, a'r gasag yn mynd ei hun, a phan fydda'r drol yn dechra sgytian, roeddwn i'n gwybod fy mod i wrth Tþ Gwyn, achos doeddan nhw ddim wedi tario ddim pellach na'r fan honno." "Rwyt ti'n drysu yn y fan yna," medda fo.

Cymerwch yn ganiataol y bydd rhai yn dymuno gwneud a datgenwch fod croeso i bawb ddefnyddio'r iaith maen nhw'n dymuno ei defnyddio.

Daeth y Cymry, nad oedd neb yn rhoi unrhyw obaith iddyn nhw, o fewn hanner at greu y sioc fwya mewn unrhyw gamp erioed.

'Bydd yn neis i'w chwarae nhw a gobeithio y bydd yna groeso iddyn nhw ar y Vetch.

'Cymer ofal' meddai'i ewyrth, 'cymer ofal nad ei di ddim yr un ffordd â nhw!'

Ac y mae miloedd ar filoedd o weithwyr dur a glo a neilon a'r crefftau newydd o bob math na wyddan' nhw ddim bellach hyd yn oed fod yr iaith.

"Mae ein dyled yn fawr iddyn nhw," meddai'r Cyng Huws.

'Byse'n well 'da ni gwrdd â nhw yn y rownd derfynol.

A phrun bynnag, meddai, petai o'n dechrau poeni am bob tþ gwag roedd o'n ymweld â nhw byddai ar ei ben yn y seilam.

A chlywed am yr hwch a'i pherchennog wnaeth o, ar y cynta', yn hytrach na'u gweld nhw, ac o ganlyniad, bu'n rhaid i'r ddau duthio ar ôl y bus am gryn hanner canllath neu well cyn cael mynediad iddo.) Gwaith digon dyrys oedd cael hwch i ddal bus o dan amgylchiadau cyffredin ond pan oedd honno â'i hanner ôl wedi'i glymu mewn bag peilliad roedd y gorchwyl yn anos fyth.

A waeth i chi heb â cheisio meddwl amdanoch eich hun fel un ohonyn nhw,meddai, gan amneidio tuag at brif adeilad y ffatri.

Bob nos, fe fydden nhw'n dawnsio am oriau.

'Dwi ddim yn meddwl bod nhw'n sylweddoli mor ddifrifol oedd y broblam.

"Mi roeddan nhw wedi tario i lawr y Waen cyn dy eni di." Ond doeddwn i ddim awydd ei darfu o wedyn mewn lle mor gyfyng.

"Fel y gŵr a'r wraig sydd â rhaglen radio'r "Extra Terrestial Radio Show% a'r seremoni yn San Francisco lle maen nhw'n bendithio tacsis unwaith y flwyddyn!"

Ar ôl siarad â llawer o fenywod, fe ddaeth hi'n amlwg nad oedden nhw wedi cael yr amser na'r cyfle i alaru am eu hanwyliaid.

Ac ni fedrwn sefyll ym mhulpud Bwlchderwin heddiw, a pheidio â meddwl, pe gwelwn wraig hyn na'r cyffredin yn y gynulleidfa, "Oedd 'nacw'n un ohonyn NHW tybed ?" Wrth edrych yn ôl trwy niwl y blynyddoedd, nid bara a gwin Y Cymun hwnnw, yn anffodus, sydd wedi aros, ond trwyn arswydus y Parch.

Dagrau chwerthin oeddan nhw, erbyn dallt, chwerthin am ben y byd y bydd o'n bwrw'i lid arno fo, chwerthin nes mae'r dagrau'n powlio yn meddwl am y tir yn mynd dan y don adeg y dilyw mawr ac adeg Cantre'r Gwaelod ac adeg Ker Is.