Pan fyddid yn sôn am ei gampau'n gwagio siopau o'u nwyddau oll byddai hithau'n dal dano'n dweud, 'Wel, ddaru o ladd neb, yn naddo?' A phan ddaru o ladd Huws Parsli am y tro cyntaf dyma hi i'r adwy eto: 'Toedd dda gen i mo'r hen gingroen afiach beth bynnag.

'Symud ymlaen rşan, cer yn ôl i dy siop, mae dy gwsmer di newydd gerdded allan hefo llond ei hafflau o dy stoc di.' Rhegodd Huws Parsli a'i bachu hi o'na ar ôl y cyn-gwsmer.

'Wel be?' meddai PC Llong 'Wel wyt ti'n fodlon coelio rşan na laddodd Vatilan mo Huws Parsli.

'Na, alla'i ddim,' meddai eto, 'achos hyd yn oed os ydi Huws Parsli'n dweud y gwir - ac mae gennyf f'amheuon - hyd yn oed wedyn rwy'n credu fod yna fater bach arall ar ôl, yn toes?

'Ddowch chi allan am funud, Huws Parsli, plîs, mae PC Llong isio gair hefo chi.'

'Yli di yma, PC Long,' meddai Huws Parsli'n dechrau cael myll, 'mi fues i drwy hynna'i gyd yn cwrt.

'Be am inni ofyn barn Huws Parsli am hynny?' meddai Nel yn swta.

Cododd yr heddwas ei ben a syllu'n amheus ar Huws Parsli.

'Tydi gair Huws Parsli'n profi dim i neb,' meddai PC Llong yn codi i'w draed ac yn plygu ei ddau ben-glin tuag at allan.

Ond cofiodd toc fod ganddo job o waith i'w gwneud, a dyma fo'n meddwl chwarae ei gardyn gorau a dweud wnaeth o mewn llais oeraidd: 'Ond fo laddodd Huws Parsli, onide?