a ayna l tl ddrama Jac Ifan Parc Rhedyn yn dilyn yn syth wedyn.

Dau lanc ifanc yn mynd i garu Ar lan yr afon ar i fyny Sūn cacynen yn y rhedyn Trodd hwy adre'n fawr eu dychryn.

Ewch i fyny'r grisiau ar y chwith tu cefn i hysbysfwrdd ar lwybr nadreddog yn estyn a disgyn drwy'r eithin rhedyn a mieri.

Aeth y newyddion drwy'r lle fel tân mewn rhedyn sych.

Ac yn bennaf yr adeg hon o'r flwyddyn, byd y synhwyrau, byd yr ogleuon hydrefol y ceisid eu hatgynhyrchu mewn sentiach drud i ddynion: oglau lleithder siarp, mwsog a ffwng a rhedyn.

Cydiodd y fflamau yn y gwellt a'r rhedyn a chyn hir roedd y ddaear i gyd yn wenfflam.

Erys gwledd i'r synhwyrau o'n blaenau wrth gerdded tua phen pella'r trwyn, ffresni tyfiant ifanc y gwanwyn, aeddfedrwydd cynnes y rhedyn a'r eithin ar bnawn o haf, lliwiau machlud tanbaid yr hydref ac awyrgylch gysglyd y gaeaf yn aros y deffro cyfarwydd, gyfareddol.

Gan nad oedd rhan Arthur yn yr hanes yn anrhydeddus, try'r gwartheg yn sypynnau rhedyn y foment y dodir llaw arnynt gan Gai a Bedwyr.

Wrth deithio'n ôl, sylwais ar fwg hyd y llechweddau o amgylch, lle'r oedd ffermwyr yr ucheldir yn llosgi hen dyfiant o wellt a rhedyn crin a bonion grug ac eithin.

Gwyrddlesni'r dail yn troi yn felyn ac yn frown, a'r coed a'r rhedyn yn harddu a goleuo'r llethrau.

Y rhedyn melys a ddeuai ag atgofiom fil am ddyddiau diofal ieuenctid.

Mi fyddaf yn awchu'n eiddgar am, eu gweld yn garped glas yn gymysg a blaendwf y rhedyn ar rostir gerllaw fy nghartref.