"Ydy, Elystan." "Mi ddaw'r hogiau adre' o'r Deheubarth, adre o'r rhyfel gyda hyn efo byddin y Tywysog, Gwgon." "Ia, yn fuddugoliaethus." "Ac heb ddim i'w wneud am nad oes ar y Tywysog eisiau brwydro 'chwaneg yn erbyn ei hanner brawd yng nghyfraith, brenin Lloegr." "Fedar y sawl a aned i ryfal ddim diodda' segura.

Sawl blwyddyn ers y bu hi'n segura yn ei gwely am hyd yn oed ddiwrnod, heb sôn am wythnos gyfan?

'Dyna John,' meddai'r wraig; 'weithiodd o'r un hog o gwmpas y lle yma pan oedd o'n fyw ac mi benderfynais i na chai o ddim segura o hyn ymlaen!' Wrth gwrs, byddai un llwchyn o John yn cynnwys sawl miliwn o ronynnau egni, ac felly nid yw ergyd y stori yn un gwbwl ddiogel!

Dewch, mae eisiau ar yr achos, dewch o deimlad da bob un; Pam y byddwch yn segura yn y dafarn drwy eich oes, Gwario'r cyfan oll am gwrw, a diweddu 'ngeiriau croes?

Ers amser cyn ei farwolaeth caniatâi'r rhyddid mwyaf i mi; ac ni fyddai'n gofyn imi wneud ond y nesaf peth i ddim yn y siop os gwelai fi'n ddiwyd gyda'm llyfrau, ac nad oeddwn yn segura.

Direidi felly a glywais i mewn sylw gan Rhys Jones ar ei raglen 'Segura' un bore Sul yn ddiweddar.

Efallai mai dyna'r esboniad ar yr holl segura a welsom yn ystod ein harhosiad ym Moscow.