Wrth gwrs ei fod o yn y Beibl, ond mi welais i beth hefyd mewn stori sentimental yn 'Woman's Own' dro 'nôl, a mwy fyth wrth wrando ar gaset "Hwyl yr ŵyl" gan y Mudiad Ysgolion Meithrin.

Gwn fod tuedd i athrawon fod yn sentimental hefyd ynglyn â'u myfyrwyr!

Roedd y 'Llythyr' yn ble dros ddifrifwch llwyr, dros lenyddiaeth gyfrifol, dreiddgar - nid llenyddiaeth addurnol, dlos, sentimental neu bietistaidd.

'R hen Ida yn sentimental ac yn rhamantu - ydi mae'n siwr yn ddigon amal - ond nid ar Enlli.

Go brin mai rhyw hiraethu sentimental a barai i rywun holi a yw'r gallu creadigol hwnnw ar gaely dyddiau hyn o dwpeiddio diddiwedd i wneud rhaglenni o'r un radd.

Slwsh sentimental?

Fel 'na mae'r Cymry ar wasgar þ dal i goleddu rhyw syniada sentimental, rhamantaidd am yr hen wlad a hitha wedi newid allan o bob rheswm.

Ni fynnwn fod yn sentimental wrth ddweud hynny.