Llyfrgell Home Page Contents

Llyfrgell Owen Phrasebank

tisian

tisian

Edrychid ar Sam gan ei ffrindiau fel un wedi drysu am ei fod yn sôn am "ddefaid y Ci Drycin", sef y cymylau, ac am g vmwl yn tisian, am y ferch ledrithiol yn galw arno--"Fachgen

Mae pobol yn dweud nad oes gynnyn nhw ddim help pan maen nhw'n tisian, ond dwi ddim yn 'u credu nhw.' Roedd Modryb yn ailddrechrau mynd i hwyliau pregethu eto, ac wedi anghofio am y tro am y sŵn crafu o'r llofft chwarae.

'Tisian?

Mynnai Modryb, ar ôl estyn bocsaid mawr iawn o hencesi papur o'i ches, mai am fod yna lwch rhwng cynfasau'r gwely roedd hi wedi tisian.

Meddyliodd Mam wedyn mae'n siŵr mai sŵn Gwenan yn tisian yn ei chwsg roedd he wedi'i glywed, ac aeth yn ei hôl i'r stafell ymolchi i ailddechrau chwilota.

Fydda i BYTH yn tisian, Carwenna.

'Gyda llaw, Modryb,' gofynnodd Mam gan gofio, 'wnaethoch chi ddim tisian gynnau, do?'

Mynnai hefyd nad hi oedd wedi tisian gynnau, pan oedd Mam yn y stafell ymolchi.

Nawr petai Mam wedi edrych yn y llyfrau meddygol yn y llyfrgell, neu wedi meddwl am ddau funud, hyd yn oed, mi fyddai hi wedi sylweddoli nad ydi pobl, na phlant, ddim yn gallu tisian yn eu cwsg.

Ond doedd Modryb byth yn tisian chwaith, nac oedd?

Rhedai o gwmpas mewn cylch a'i drwyn ar y ddaear, ond pan âi'n rhy agos at y pysgodyn drewllyd roedd yn ysgwyd ei ben ac yn tisian drosodd a throsodd lawer gwaith.