Llyfrgell Home Page Contents

Llyfrgell Owen Phrasebank

weddio

weddio

Fe aeth Richard Owen i weddio fel y medrai o dan y dwyfol deimlad, ac yn ei ddagrau.

Am eiliad neu ddau, fe wnes i weddïo am ras, ond fe ballodd y duwioldeb yn rhyfeddol o fuan.

Nid ydym wedi cael un Binney i'n dysgu i blygu yn wylaidd syn yn yr olwg ar y 'Goleuni Tragwyddol', nac un Alford i'n galw gyda 'Forward be our watchword' i adael ofn y diffydd, a gweled goreu Duw a dyn yn y dyfodol; ac ni chawsom un Newman i weddio gyda ni am arweiniad yr 'hawddgar oleuni'.

Cofiaf am un wers pan oedd Anti yn dweud wrth ei dosbarth am weddio mewn anawsterau, neu er mwyn cael help i ddysgu eu gwersi yn iawn.

Nid oedd wedi meddwl erioed y byddai angen iddo ef weddio.

Yn ystod y dydd, fe ddaeth Owen George Jones at yr hen frawd Robert Evans, Glan y Môr, ac fe ddywedodd wrtho ei fod yn ei deimlo'i hun yn bechadur mawr, ac wedi darfod amdano ym mhob man; ni wyddai am un lle i droi ato ond at Dduw trwy weddi, ac ni allai weddio ei hun.

Yn ail, 'roedd llawer o weddio am i Dduw gofio'r Cristnogion mewn gwledydd comiwnyddol - ond gweddio cyffredinol iawn oedd hwn.

Roedd eisiau i bawb fynd adref a chofio dychwelyd drannoeth, ac yn y cyfamser gofynnodd iddynt i gyd, bob wan jac, i weddio ar Allah i roi nerth o'r newydd i'r reslwyr lleol.

'Mae syrthio mewn cariad yn bur debyg i syrthio oddi wrth ras', meddai Mrs Elias, a 'caru ydy'r perygl mwyaf i weddio'.

'Rhaid i nid gyd weddïo nawr y bydd Ryan Giggs yn holliwch achos mae e mor bwysig i unrhyw dîm, yn enwedig i dîm Cymru.

Ac yn wir dyma'r awel yn dod, ac yn rhoi Richard Owen ar lawr ar ei liniau i weddio'n gyhoeddus am y tro cyntaf erioed am wn i, ac yna yr oedd yn ceisio gweddio yn ei ddagrau, ac yn methu dweud dim, ond dyma fo yn medru gweiddi allan: 'O Arglwydd, maddau, maddau, maddau imi.

Rhaid oedd sgio wedyn at yr hyfforddwyr gan weddio am gael fy rhoi mewn dosbarth o'r un safon isel a mi!

Ar ôl i'r brawd Richard Owen godi i fyny fe ganwyd 'Dyma gariad fel y moroedd', ac wedi dyblu a threblu ar hwnnw fe daeth John Roberts Blaenau i weddio, ac yr oedd y brawd hwnnw y noson honno fel y mae hyd heddiw, yn hynod o afaelgar, ac yr oedd yn gweddi%o â'i lais uchel bod sôn am ddiwygiad yn y Sowth, ac fe ddywedodd lawer gwaith: