Wi'n dweud hyn am 'i bod hi wedi gofyn i ti helpu gyda threfniade'r angladd - a chan fod rheiny nawr ar ben, fydd gen ti ddim esgus dros alw'n rhy amal yn Maenarthur.'

wi!' ymbiliais, gan godi ar fy nhraed, 'Dyw hi ddim cynddrwg ^hynny, odi hi Delwyn?'

Mae Cassie'n awyddus i greu calendr tebyg i un beiddgar y WI, ac mae hi'n un o'r cynta i wirfoddoli i ymddangos yn noethlymun (bron!) yn y calendr.

Teimlent yn anghysurus ac felly dechreuodd dau ohonynt rowlio casgen tua'r wîg.

Trwyn cam oedd ganddo fe - wi'n credu ma trwyn Rhufeinig yw disgrifiad yr arbenigwyr ohono fe.

Dyna esbonio paham na chlywodd pan waeddodd arno o gwr y wîg ychydig ynghynt .

A wi'n dishgwl y byddwch chi wedi ca'l rhywbeth gwell na chortyn i glwmi gât y ffordd erbyn y tro nesaf!' a herciodd yn ei blaen i chwilio am feia.

'Wi ddim yn credu y gall Scott Gibbs gwyno.

Cyrhaeddwyd y lan yn hwylus ac fe gludiwyd y casgenni'n llafurus trwy'r wîg hyd nes y daeth pentref di-nod - rhyw lond dwrn o hofeldai ac eglwys i'r golwg.

Oedodd pawb ar gwr y wîg gan sbecian rhwng y dail a'r brwgaij ond doedd dim golwg o'r un enaid byw yn unman.

Ers blynyddoedd, drwy aeafau hir, bu'n mynd o leiaf unwaith, weithiau ddwywaith yr wythnos i annerch cylchoedd llenyddol a chymdeithasau Ffermwyr Ifainc a'r WI a Merched y Wawr, mynd weithiau yn flinedig ar ôl diwrnod caled yn y Coleg, a dychwelyd yn afieithus flinedig gyda rhyw ddywediad dierth neu air newydd a godasai yn anrheg gan ryw ffermwr neu wraig-tŷ ac a roesai yn ddiogel yn ei dun baco.

A phan fu mam Luned farw, fe ofalodd am drefniade'r angladd i gyd - camgymeriad, achos Jac y Sar sy wedi gofalu am bob angladd yn y pentre er pan wi'n cofio.