Llyfrgell Home Page Contents

Llyfrgell Owen Phrasebank

wichian

wichian

Ond yn sydyn, dechreuodd wichian yn afreolus wrth i'w frychau tywyll welwi fel brychni'r haf yn y gaeaf.

Weithiau, ymddangosai'n ddigon llawen, a byddai'n myngial canu rhyw hen rigymau wrthi'i hun, a'i llais yn cyd-wichian â'r dro%ell, pethau megis: