Yn aml byddai ffermwyr yn clymu darn o'r pren i'r aradr neu'r chwip fel na allai'r un wrach witsio'r anifeiliaid.

Roedd hi'n dal i wneud y cabaret ar y pryd, a thro phedair blynedd yn ôl, cafodd gyfle i chwarae Ceridwen y wrach yn y panto Cymraeg Twm Sion Cati.

Oedd y wrach o'r diwedd wedi estyn ei dwylo gwyrdd, crafangus at y storiwr?

Os daw e ar draws yr afal, mae'n siŵr o fynd ag e oddi arnat ti, dyna'i addewid i'r hen wrach.

I mewn i'r fasged fawr yr aethon nhw i gyd i'w cario adra, ac mi 'u rhannwyd nhw wedyn, fel bod 'na ddigon i swpar yn Cae Hen a Nant-y Wrach.

Trodd Delwyn ati'n gyflym, 'Tasg bach iawn i unrhyw wrach gwerth 'i halen fydde gosod cynffon wrthi!' Gwyrodd y gwrachod eu pennau.

Yna'r cyhoeddiad araf: 'Stori'r Wrach o lyn y Wernddu...'

Gallai ei dychmygu'n awr, yn gorwedd yn ddu ar ochr y mynydd yn y fan acw, a niwl fel cap llwyd am ei phen, fel rhyw hen wrach yn gwneud hwyl am ei ben, ac yntau;'n ymbalfalu tuag ati ar foreau tywyll fel hyn, a dim gwaith i ddechrau arno yn oerni'r bore; dim ond mynd o gwmpas a'i ddwylo yn ei boced i fegera.

Pan ddaeth at y cyhuddion ynglŷn â glanhau caets y caneri, oedodd y wrach yn hwy nag oedd angen dros y gair caneri, a dyma Mini'n codi'i phen i edrych ar ei chwaer.