Llyfrgell Home Page Contents

Llyfrgell Owen Phrasebank

wyddoch

wyddoch

'Wyddoch chi be, Sioned?' Daliai Lleucu ati.

'Naddo, wyddoch chi,' meddai'r siopwr Gemp oedd yn digwydd gwthio'i feic ar draws y stryd tuag atyn nhw ar y pryd.

Ewch chi byth i unman heb enw go dda, wyddoch chi.' Gwenu wnes i, wrth gwrs.

.' Cododd ei glustiau'n syth: Wyddoch chi, y gŵr y buoch chi'n sgwrsio ag o ar y llong, y masnachwr o Genoa .

Wyddoch chi mae cymaint o Saesneg a bratiaith ar y sianel honno - rwy'n ofni yn wir dros y Gymraeg.

Mae'n werth troedio ambell ffordd unig weithiau: wyddoch chi ddim pwy allwch chi ddod i'w gyfarfod.

'Wyddoch chi beth, gyfeillion?

Rhain ydi'r bobol na wyddoch chi byth be sy'n digwydd y tu ôl i'r masgiau sy'n cuddio'u hwynebau.

A wyddoch chi be, mae'n rhyfedd fel y mae pethau bychain yn mynd yn bethau mawrion pan fônt yn torri þ pe na bai ond un iod fechan þ ar undonedd a gorgyffredinolrwydd bywyd dyddiol dyn ar y Dôl.

Mi wyddoch o'r gora sut byddwch chi." Yr oedd fy nghyfaill Williams yn hogi'r gyllell ar bigau'r fforc.

ond wyddoch chi ddim .

Fe wyddoch sut y bydd buwch yn cicio; rhyw bawennu ymlaen yng nhyfeiriad eich pen a'ch bwced.

A wyddoch chi, byddaf yn meddwl ei bod yn anodd iawn i unrhyw wraig ddygymod â gweld ei gþr allan o waith.

'Dydi gwraig pob diffynnydd ddim yn 'i gefnogi bob cam o'r ffordd, wyddoch chi.

Gofynnodd y Tywysog Bach iddo: 'Wyddoch chi sut i helpu fy rhosyn truan i, sy'n colli ei liw ac yn gwywo?' Dangosodd y Man Friday ei ddannedd mewn gwên fawr ac ateb: 'Mae'n rhaid i ti ei fwyta e'.

Beth a wyddoch am Sheffield?

Wyddoch chi beth, gyfeillion, tydwi ddim hyd yn oed yn ei feio fo chwaith - wel, toeddwn i heb arfer hefo lladron yr adeg honno, yn nago'n, yn enwedig lladron yn codi o fôn llwyn drain i ymosod arnaf ac yn fy mraw mi wnes i gadw braidd gormod o sþn.

"Wyddoch chi ddim eich bod chi mewn perygl bywyd yn nofio ar eich pen eich hun yn hwyr y nos?" "Perygl?

Maen dreth ar rywun, weithiau, i fynd âi blant ei hun ar drip achos gyda phlant wyddoch chi ddim beth all ddigwydd hyd yn oed gyda'r gofal mwyaf.

Wyddoch chi ddim beth yw byw mewn ofn, mewn caethiwed, dan ormes.

Mi fydda'i'n credu bod yfed dy ddþr dy hun yn beth iachusol, wyddoch chi - wel, mi rydwi'n ei gael o'n rhatach yn tydw?

Rydw i wedi gweld rhai tebyg ichi o'r blaen, yn llawn delfrydau a syniadau rhamantus, ond wyddoch chi beth, erbyn iddyn nhw gyrraedd y canol oed parchus, y nhw ydi'r bobl fwyaf crintachlyd y gwn i amdanyn nhw, ac mi werthen nhw eu ffermydd i ladron tase'r pris yn iawn." "Ac felly, rhag ofn mai yr un fath y byddaf innau, dyma fi'n gwneud penderfyniad ynglŷn â Maes y Carneddau tra ydw i'n dal yn ifanc.

Ar ol dod o hyd i'r cwpwrdd awgrymais y buasai'n syniad da rhoi label briodol ar y lle - ac wyddoch chi be?

Ma' rhyddid yn beth mawr, wyddoch chi a rydw i am ddal 'y ngafal ynddo fo." Ar yr un gwynt, ychwanegodd yn ddyn i gyd: "Rydw i am fynd i weld tipyn ar y byd cyn iddi hi fynd yn rhy hwyr arna i." Agorodd ceg Maggie Huws, ond cyn iddi hi gael yr un gair allan ohoni hi, roedd Willie Solomon wedi cyrraedd ei ddrws ac wedi rhoi clep arno yn ei hwyneb.

Wyddoch chi pwy ydi Mrs Katherine Jones?

Beth wyddoch chi am y bachgen sy' ar goll?

Fi ydi'r Cadeirydd, wyddoch." "Ia?" "Ond mater arall ydi fy neges i'n awr, Mr Edwards.

'Ddaru o ddim trio'i orau, wyddoch chi.

Os gwelsoch eog ryw dro yn plygu'i ben at ei losgwrn, ac yna yn ymsythu'n sydyn a hedfan fel saeth tros y gored, fe wyddoch sut y byddai Seren yn cyrchu rhyddid y clos.

Fe wyddoch chi'n barod ma' lle unig yw Maenarthur.

Oblegid 'does wybod yn y byd pa gyfran o'r ysgrythur, pa ymadrodd ynddi yn wir, a fydd yn fiwsig yn eich clust ac a ddeffry res hir o gytseiniau ac o atseiniau mewn teimlad a meddwl na wyddoch i ble'r arweiniant chwi cyn y diwedd.

'Mi wyddoch chi lle ma' Gilbert.' 'M...Norman ddeutsoch chi gyna',' ebe William Huws wedi cymysgu rhwng yr halen a'r pupur.

Faint wyddoch chi am hanes Cymru?

Ac wrth weld hynny aeth yntau yn ei flaen, "Rydw i o ddifri, wyddoch chi.

Wyddoch chi, roedd mam a nhad yn sicr yn medru'r Gymraeg ac roedd yr iaith yn fyw ar ochr arall y teulu hefyd.

Wyddoch chi ddim am ddioddefaint y rhai a gafodd eu herlid gan y wladwriaeth.'

A phan sgyrsiem a'r canol oed, yr ateb syml a gaem bob gafael oedd, 'Wyddoch chi ddim amdani.

Wyddoch chi, fydd o ddim yn gan milltir, na dim byd felly.'