Contributed by: David Price
ALAW, - Difyrrwch y Brenin. Wele'n cychwyn dair ar ddeg, O longau bach ar fore teg; Wele Madog ddewr ei fron, Yn gapten ar y llynges hon. Mynd y mae i roi ei droed, Ar le na welodd dyn erioed: Antur enbyd ydyw hon, Ond Duw a'i dal o don i don. Ser y nos a haul y dydd, O gwmpas oll yn gwmpawd sydd; Codai corwynt yn y De, A chodai 'r tonnau hyd y ne; Aeth y llongau ar eu hynt, I grwydro 'r môr ym mraich y gwynt; Dodwyd hwy ar dramor draeth, I fyw a bod er gwell er gwaeth. Wele'n glanio dair ar ddeg, O longau bach ar fore teg: Llais y morwyr glywn yn glir, 'R ol blwydd o daith yn bloeddio "Tir!" Canent newydd gân ynghyd, Ar newydd draeth y newydd fyd - Wele heddwch i bob dyn, A phawb yn frenin arno 'i hun.