Daeth rhai o adar y môr i hofran uwch ei ben.
Roedd, fel y stribedi o olau hynny, yn edrych yn ddibwys i'r byd mawr swyddogol y tu allan gyda'r sylw i gyd wedi'i hoelio ar oleuadau mwy fel y golau a fyddai'n hofran, yn y man dros Abertawe.
Pam an allai ei weld yn hofran uwch ei phen?
Maent hwythau, pan yw'r ffurfafen a'r ddaear fel petai'r ddwy yn eu cwsg olaf, ac yn llwydo, yn cael eu gorfodi i hofran neu stelcian ymhell o gyffiniau'r ynysoedd amddifad.
Roedd o fel cwmwl du yn hofran yn y pellter, nid yn union yn y ffurfafen uwch ei ben ond ar y gorwel.
Am foment bu'n hofran yn yr aer, wedyn plymiodd i'r môr fel carreg.
Hofran, gerfydd ei hochr, rywsut, roedd hi, gan gadw ryw fymryn o'u blaenau.
Bu llawer o'r lludw hwn yn hofran yn yr awyrgylch am flynyddoedd lawer.